'Een mens is nooit te oud voor nieuwe ervaringen'
MensenWEESP - 'Vincent, als je toch die kant op gaat spring ik wel achterop.' Niet direct de woorden die je verwacht van een 96-jarige, maar wel als je Jan Klick heet. Zich thuis laten brengen achter op de scooter van zijn kleinzoon hoort daarbij. En een positieve levensinstelling. Een levensles.
"Ha, daar ben je." Jan Klick legt zijn boek terzijde als ik zijn appartement in Oversingel binnenkom. Twee heldere ogen kijken me aan over zijn bril. Koffie? Hij rommelt in de keuken en tovert twee heerlijke bakkies tevoorschijn. De elektrische open haard - een vondst in de maandelijkse verkoopmarkt van het verzorgingshuis - snort. Rollator naast de deur, gehoorapparaat in zijn oor. Groene parkieten doen zich tegoed aan het voer op het balkon. Het uitzicht vanaf de bovenste verdieping over de Vest imponeert.
Wat woont u fijn!
"Ja, ik ben een geluksvogel. Toen mijn vrouw Antje ziek werd kreeg ik tijdelijk deze kamer. Na haar overlijden, nu vijf jaar geleden, kon ik er blijven. Ik had hier in korte tijd zo veel mensen leren kennen, dat ik dacht: wat moet ik nog alleen in een flat?"
Een paar maanden na het overlijden van Antje ontmoette Jan Anna Pover (89). Een warme vriendschap, zo noemt hij het. Hij is er dankbaar voor. Samen reizen ze naar Jans zoon in Portugal of genieten van een cruise. Ideaal: de boot brengt je overal en zelfs als je geen grote afstanden meer loopt, zie je toch nog een heleboel van de wereld.
Antje, met wie hij vijf kinderen kreeg en het 70-jarig huwelijk vierde, reisde niet graag en in die tijd was Jan nog te druk met zijn werk als aannemer. Hij renoveerde grachtenhuizen in Amsterdam. Zoon Arjan, die het bedrijf van hem overnam, is ook al met pensioen. Toen hij 65 was verhuisden Jan en Antje naar Weesp. Met een werkplaats achter het huis aan de Simon de Vliegerlaan was hij de koning te rijk. Hij kon er heerlijk klussen. Toen na zeven jaar de gelegenheid kwam om een flat te kopen in Park Gooiland, deden ze dat. Maar ach, wat miste hij de werkplaats. Gelukkig was er een grote tuin achter het complex die om onderhoud vroeg. Zo biedt elke nieuwe situatie weer een nieuwe kans. Jan grijpt ze.
