Foeterstoelen

Nog vol van een voorstelling vol kleinkunstparels plakte ik laatst in stilte nog even na op de tribune van de City of Wesopa. 

Tot er plots iemand van vijf rijen achter mij in onvervalst plat Amsterdams door de zaal slingerde: “Attenoje, wat had jij voor schootvlees? Een wiebelkont? Maak dat de kat wijs!” Nieuwsgierig draaide ik mij om, maar geen mens te zien. Wel twee doorgewinterde foeterstoelen à la Waldorf & Statler, je weet wel, die twee oude moppermannen uit de Muppetshow. 

De linker stoel boog net iets door naar de rechter en vervolgde (met een schele blik op de vloer): “Een schuit met zure appelen zal je bedoelen, an dat ijzere slijpsel naast je poten te zien. Nog één zo’n slagschip en je stort recht door je hoeven.” Tja, afkomst verloochent zich niet. Ook al ben je zo’n kwarteeuw geleden in een 96-aan-een-stuk-stellage handgemaakt én vanuit een hoofdstedelijk theater ingevlogen maar anno nu volkomen doorgezeten. 

Happig op het weerwoord gluurde ik tussen de leuningen door, maar een binnen stommelende dame op zoek naar haar tas verstoorde de sappige praat. Inschattend dat het zo op lager volume zou worden voortgezet, schoof ik ongezien een paar rijen op naar boven. Het duurde even, maar toen was het raak: ‘Lik nou me vessie”, mauwde de andere in een tamelijk lijzig timbre. “Nee, jij trekt volle zalen met je afgematte zitting. Mot je kijke hoe je d’r bijhangt. Een natte dweil veert beter.” 

Tik ‘m erin ouwe, dacht ik nog, terwijl ik driftig mee knikte. Want ongelijk over de zitkwaliteit kon ik ze niet geven. Maar voor ik dát hardop kon melden, vloog het grote zaallicht aan. Toeval of niet? Dat laat het ik in het midden, maar de vergane glorie werd nu wel zeer breeduit belicht. Ook ik kreeg de volle laag: “Zeg smiechtig luistervinkie…ja, jij daar…doe es iets nuttigs voor ons pensioen. Hang effe an de grote klok dat de City in april pegels inzamelt ter ere van onze vervanging. We maken liever de pleiterik, voor we hier met z’n allen naar de gallemiezen gaan!”

Copywriter Stephanie Prinssen is altijd in voor het schrijven van een creatieve tekst én werkt in de communicatie bij een non-profitorganisatie. Volgende week op deze plek: Paul de Lange