Sara Kroos voor het eerst in Carré:
'Die zaal heeft iets magisch'
WEESP Voor het eerst speelde Sara Kroos in Carré. Een absoluut hoogtepunt in de carrière van de Weespse, die bijna 20 jaar in het vak zit.
door André Verheul
Naast een grote omgevallen boom sluit Sara af met het lied 'Blijven staan'. Het contrast in de met lovende recensies bewierookte voorstelling 'Zonder verdoving' (NRC: "haar beste tot nu toe") raakt je nog ver na afloop. Carré geeft een staande ovatie. Hoewel deze voorstelling al in de reprise is, waren er afgelopen donderdag veel dingen nieuw voor Sara en haar team. Vooral: De Zaal.
Hoe was dat, optreden in Carré?
"Het was heel spannend. Carré heeft iets magisch. Die zaal is heel bijzonder. Ja, het speelt ook anders. Elke zaal speelt anders, maar de meeste ken ik inmiddels. Carré niet. De zaal is zo groot dat je je timing daarop moet aanpassen. Vooraf heb ik een paar collega's ge-appt om te vragen hoe ik dat moest aanpakken. Het duurt net iets langer voordat mijn woorden de achterste rij bereiken en de lach van het publiek mij. Ik moest dus 'langzamer' spelen. Maar het is gelukt! Ik was behoorlijk gespannen, ja."
Niet iedereen speelt in Carré. Hoe kom je er terecht?
"Bij Carré werkt het zo: je wordt gevraagd. Ik vind het een grote eer. Ik zit bijna 20 jaar in het vak, dus het is ook een mooi moment. Nee hoor, ik had het helemaal niet al veel eerder verwacht. Joh, ik ben pas 37. En nu al in Carré! Een mijlpaal is het. Ook voor Jessica Borst, al twintig jaar mijn trouwe regisseur."
Na afloop nog even gevierd?
"Heel speciaal was dat mijn ouders er waren, mijn dochter, mijn vrouw plus een aantal vrienden. We hebben nog even een drankje gedaan na afloop. Het aardige is dat ik met deze voorstelling begon in ons eigen Theaterpand. Dus van de kleinste zaal van het land naar de grootste."
In 'Zonder verdoving' vult Kroos de avond met grappen en hilarische scènes, maar na afloop kun je het maar over één ding hebben: de zware depressie die haar trof. Op openhartige wijze laat Sara dat namelijk de voorstelling binnensluipen totdat het de hele boel overneemt, als in het leven zelf.
Vind je het moeilijk om dat te spelen?
"Mijn voorstellingen gaan altijd over de dingen die ik meemaak. En twee jaar geleden heb ik nu eenmaal dit meegemaakt. Voor mij is het simpel: als ik er grappen over kan bedenken, waarom zou ik het er dan niet over hebben? Het wordt daarmee humor. En nee, dan vind ik het niet moeilijk om te spelen."
Van de kleinste zaal van het land naar de grootste
'Zonder Verdoving' is op 22 maart te zien in Spant! in Bussum.
Op 11 en 12 april speelt Sara in Theaterpand Weesp de eerste (lees)voorstellingen van haar nieuwste programma 'Verte'.