Vierhonderd contacten op een gemiddelde zaterdag is lang niet meer uitzonderlijk voor het team triagisten van de huisartsenpost, gevestigd bij Tergooi in Blaricum. Rustig en doortastend zijn zij voortdurend in gesprek met de bellers. "Al onze vragen zijn bedoeld om erachter te komen wat voor klachten iemand heeft en hoe spoedeisend deze zijn", legt Irene Spaltman, teamleider en triagist uit.
"U heeft een stijve nek en voelt druk op uw hoofd?", herhaalt een van de zeven triagisten van dienst op de huisartsenpost vragend. "De lichtflitsen die u ziet, kunnen wijzen op migraine, maar de druk op uw hoofd is reden om u met voorrang te willen zien", luidt het vervolg op een bevestigend antwoord. "Is er iemand die u naar de huisartsenpost kan rijden?"
Urgentie
Ze heeft nog niet opgelegd of het volgende gesprek komt binnen. De coördinerend triagist, een paar bureaus verderop, houdt de werklijst bij. Het is twaalf uur en de afspraken lopen al door tot drie uur in de middag. "Wij maken afspraken met richttijden, maar iedereen komt op volgorde van urgentie aan de beurt", legt Spaltman uit. "Zorg laat zich niet plannen. Zeker niet op een spoeddienst. Het kan dus zijn dat een patiënt met minder urgente klachten langer moet wachten."
"We zijn géén huisartsenpraktijk", benadrukt ook huisarts en medisch hoofd van de huisartsenpost Wouter Blokhuis. "De huisartsenpost is bedoeld voor spoedeisende zorg. Als de klacht kan wachten, moeten mensen gewoon naar hun eigen huisarts gaan. 'De beschikbaarheid van zorg komt dan echt in gevaar.'
Alleen dan kunnen wij deze vorm van spoedzorg overeind houden. Wie twijfelt of meer informatie wil, kan kijken op de onafhankelijke sites mijnkinderarts.nl en thuisarts.nl." Mensen willen niet meer wachten, zo merken de medewerkers van de huisartsenpost. De gevolgen van deze mentaliteit zijn verstrekkend, volgens Blokhuis. "Vorig jaar rond kerst stonden de patiënten buiten de post omdat er binnen geen plek meer was", blikt hij terug. "De beschikbaarheid van zorg komt dan echt in gevaar."
Limiet
Uitbreiden is geen optie, vult Renee van den Bosch, locatiemanager van de huisartsenpost, aan. "Alle huisartsen in de regio Gooi en Vechtstreek hebben al meerdere keren per maand dienst in de huisartsenpost en ook onze triagisten doen wat ze kunnen. Ik zie vaak dat zij hun pauze overslaan om alle telefoontjes te kunnen aannemen. Zorgpersoneel is niet zomaar te krijgen, we zitten echt aan onze limiet."
Triage
Ondanks de hoge belasting doet Spaltman het werk graag. Zij is verpleegkundige en heeft de extra opleiding van een jaar voor het triagistendiploma gevolgd. "Het werk is verantwoordelijk, afwisselend en het geeft voldoening als iemand zich goed geholpen voelt", zegt ze vol overtuiging. De huisartsenpost heeft rond de 60.000 contacten per jaar, 35% van de telefoontjes handelen de triagisten zelf af. De regie-arts van dienst fiatteert hun notities. Als het nodig is, wordt de patiënt teruggebeld, maar vaak komt dit niet voor. "Als huisartsen zijn wij opgeleid om een diagnose te stellen en een behandelplan te maken", verklaart Blokhuis.
"Wij hebben minder expliciet in de opleiding meegekregen om telefonisch op een doorwrochte manier een situatie helder te krijgen. Triagisten zijn specifiek getraind op heel goed luisteren.
Triagisten zijn specifiek getraind op heel goed luisteren." Het medisch hoofd van de huisartsenpost benadrukt dan ook de kundigheid van de triagist. "Het is twee voor twaalf in de zorg. Zonder triage blijft er nog minder tijd over voor de echt spoedeisende situaties", klinkt het beslist. "Daarom moeten de mensen ook altijd eerst de huisartsenpost bellen, zodat de triagisten hun werk kunnen doen. Alleen dan kunnen wij goede zorg, op de goede manier én de goede plek garanderen."
