Sacha de Boer liep in Weesp al met de camera te zwaaien

WEESP - Sacha de Boer neemt vanavond afscheid van het Achtuurjournaal. Ze gaat zich richten op de fotografie. Sacha woonde van haar vierde tot haar negentiende jaar in Weesp. In die tijd ontsproot haar liefde voor het fotowerk.

Eén van haar spaarzame grote interviews gaf Sacha de Boer in mei 2001 aan het WeesperNieuws. Enkele citaten.

Over fotografie:
"Ik had zo'n Agfa-klak. Ik herinner me nog precies de foto's die ik toen gemaakt heb. Ik was een jaar of acht. Ik stond aan de andere kant van de Vecht, zag de witte brug en die mooie geveltjes van de Hoogstraat daar tussendoor, weet je wel. Toen had ik al zoiets van: dat is een mooi plaatje."

Over Weesp:
"Ik heb me nooit een echte Weespse gevoeld. Sorry Weesp. Als puber had ik geen oog voor de schoonheid van Weesp. Sinds ik er weg ben, is dat wel veranderd. Ik kan me de uitzending van Ontdek je Plekje nog wel herinneren waarin al die mooie geveltjes te zien waren. Ze noemden Weesp 'een schatje van een stadje'. Toen dacht ik wel weer: dat is ook mijn stadje."

Over de dochter van… :
"Dat ik de dochter van de dokter ben, hebben anderen op één of andere manier als bijzonder beschouwd. Er werd een soort standsverschil opgehouden. Toen ik op mijn vijftiende vakantiewerk deed bij Philips Duphar - flesjes in een doosje stoppen - kreeg ik commentaar. De Boer uit de Zeeburgstraat, familie van de dokter? Maar schat, dan hoef jij toch helemaal niet te werken? Ja echt, dat werd gezegd. Op de middelbare school in Hilversum was het tegenovergestelde het geval. Want ik kwam uit Weesp en heette nog De Boer ook."

Over de band van broer Marc:
"Ik was 14 of 15. Marc speelde gitaar en had een band. Dan was het wel zo leuk als Mirjam Gribnau, de zus van de bassist, en ik het achtergrondkoortje zouden vormen. De band heette Rude-de-dud. Had ik verzonnen, vraag me niet waarom. Dat was in de tijd van de ska. Wij mochten van meneer Van Reijen oefenen in De Ark. Daar stonden we dan tussen de A4-tjes. Het was al snel gedaan met ons koortje. Zingen kan ik nog steeds niet."

Over het Achtuurjournaal, dat ze toen nog niet presenteerde.
"Sommigen vinden het Achtuurjournaal het ultieme doel. Ik denk daar anders over. Misschien ooit nog eens, maar ik heb niet de neiging om dat ook te willen."