Afbeelding
Blog

Gelukkig was meneer Harms nog wel heel

Column

5 VWO van Vechtstede College is op een bijzondere schoolreis naar IJsland. Mare den Haan doet verslag. - IJsland dag 5, de laatste dag.

Voor een keertje konden we nog een klein beetje uitslapen, tot half 8. We moesten nog best veel doen voordat we de blokhutjes we voor eeuwig konden verlaten: inpakken, schoonmaken, afwassen en ontbijten. Meneer Harms had het voor elkaar gekregen de douchecabine de allerlaatste dag te breken. Overal lag glas, gelukkig was meneer Harms nog wel heel. 

Voordat we vertrokken naar Reykjavik gingen we nog even langs de supermarkt om rísbuffs te kopen voor mee naar huis. Die vonden we niet, en toen June, Eline en ik terugliepen naar de groep, kwam Amber aangerend. Ze had iets leuks gevonden, zei ze. Ze leidde ons naar een vriezer, waar schapenhoofden en bloed lagen. Eet smakelijk. 

Ondanks de keiharde regen en wind, besloten we toch nog even een échte grot in te gaan. Die van zondag was namelijk niet diep. Deze wel, en door de stenen die overal lagen werd er vaak gestruikeld. We moesten wel onze schapenhoofdjes erbij houden (snap je hem?). 

Toen reden we naar Orka Náttúrunnar, een soort van museum over groene energie opwekken. We waren er eigenlijk al snel klaar mee, en gingen in het midden van de zaal zitten. Gelukkig waren er maar een paar mensen, dus stonden (of zaten) we niet voor gek. 

Door de stromende regen reden we verder, terwijl we bijna van de weg geblazen werden. 

Hoe groot Reykjavik eigenlijk is
Eerlijk gezegd was ik verbaasd over hoe groot Reykjavik eigenlijk is. Omdat er in de rest van IJsland eigenlijk helemaal niks is, verwacht je ook geen stad die veel groter is dan Weesp bijvoorbeeld. We parkeerden bij een erg smalle garage. We liepen door Reykjavik en gingen bijna elk toeristenwinkeltje in, want we zijn nou eenmaal toeries. Er was een beetje gekibbel over kronen, want de taxfree was heel ingewikkeld.

Parkeergarage
We kwamen 6 minuten te laat aan bij de parkeergarage. Meneer Harms moest rijden, alleen de uitgang van de parkeergarage was krapper dan de ingang. Door de hulp van Olaf en Eline zijn we er gelukkig levend uit gekomen en is het busje niet beschadigd. We reden de garage uit, en tot iedereens verbazing stond er file. We hadden nog nooit in de file gestaan, aangezien elke weg zó leeg was. 

We bezochten nog even naar een museumpje, waar ze dieren en stenen tentoon stelden. Het was vrij klein, dus waren we snel klaar. Toen verder, om ergens avond te gaan eten. De wind was nog steeds enorm hard, en stuurde de regen alle kanten op. Het was mooi om te zien, maar toch ook wel eng om dan in een busje te zitten. 

Jongen achter de balie
We gingen avondeten bij de KFC, erg culinair. De jongen achter de balie was kennelijk nieuw, want hij was nogal verbaasd toen we met z'n negenen aankwamen.  Daarna keerden we terug naar ons hotelletje bij Kevlaví om te weerwolven totdat onze concentratie op was. 

Nou, lieve lezers. Dit was mijn laatste blog. Morgen gaan we namelijk om 3 uur 's ochtends opstaan, want om 6 uur vertrekt het vliegtuig. Wij vonden IJsland allemaal geweldig, en ik hoop dat jullie het ook geweldig vonden om dit blog te lezen en misschien ook naar IJsland gaan. Ik duim dat het dan beter weer wordt. Groetjes!

Update 06:45

We zijn de hele nacht opgebleven. 
:)

Afbeelding

Mis niks, lees alles!

Wil je ons steunen en al onze artikelen lezen?
Kies hier je abonnement.

Uit de krant