Dirk van Wijngaarden in actie in Oostenrijk.
Dirk van Wijngaarden in actie in Oostenrijk. Foto: Hetty Snoek-van Wijngaarden

De Weissensee bij gebrek
aan een Elfstedentocht

WEESP - Wat schaatsen betreft is Dirk van Wijngaarden een laatbloeier. Pas op zijn 55ste is hij ermee begonnen, aangestoken door zijn zoon. Aan de echte Elfstedentocht heeft hij tot zijn spijt nooit meegedaan, maar aan de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee in Oostenrijk wel. Vorige week nog, en dat op 78-jarige leeftijd.

door Marieke van Veen

Al een beetje bijgekomen?
"Jawel hoor. Ik ben thuis alweer volop aan het rommelen en doen. Ik heb ook niet de volledige 200 kilometer geschaatst hoor, na 150 kilometer ben ik gestopt. Er stond vrij veel wind en als je 78 bent, worden toch je krachten minder. Het steeds opnieuw moeten afzetten kostte veel energie en dan word je wankel."

Maar toch, 150 kilometer!
"Niet slecht toch? Ik heb er acht uur over gedaan. Qua tijd had ik de uiterlijke finishtijd best kunnen halen, maar de tocht uitschaatsen was echt niet verantwoord. Als je op deze leeftijd iets breekt, duurt het veel langer voor je herstelt. Als je al herstelt. Dat is het me niet waard."

U maakt vaker lange tochten?
"Ik ben pas op mijn 55ste echt gaan schaatsen. Natuurlijk stond ik als jongen wel eens op het ijs, een beetje zwieren en zo. Maar echt trainen en aan mijn techniek werken, dat ben ik pas zo'n 22 jaar geleden gaan doen toen ik een keer met mijn zoon meeging naar de schaatsbaan. Sindsdien schaats ik elke week mijn rondjes. Maar qua natuurtochten heb ik als laatbloeier de boot wel een beetje gemist."

Nooit de Elfstedentocht geschaatst?
"Nee, helaas. Het zal er nu ook wel niet meer van komen. Omdat ik pas op latere leeftijd ben gaan schaatsen, heb ik geen startrechten opgebouwd. Ik heb me wel ingeschreven, maar dan moet je maar net de mazzel hebben dat je ingeloot wordt. Of je bent wel ingeloot en dan gaat de Elfstedentocht niet door, dat heb ik ook wel eens gehad. Daarbij vraag ik me af of ik er überhaupt nog aan moet beginnen. Het klunen ben ik niet gewend en dat maakt het heel zwaar. En tja... krijgen we ooit nog wel een Elfstedentocht?"

'Gezond oud worden is vooral een kwestie van geluk hebben'

De Weissensee is een mooi alternatief?
"Ja, ik vind het prachtig. Dit was de derde keer dat ik meereed. De laatste keer was een jaar of tien geleden. Ik had wel een hele entourage bij me - schoonzoon, dochter, echtgenote - maar zij schaatsten niet mee. Zonder een maatje is zo'n tocht wel zwaar hoor. Maar het blijft een geweldig evenement. Ik hoop er volgend jaar weer te staan."

Bent u als voorbereiding vaker gaan schaatsen?
"Nee, ook met de Weissensee in het vooruitzicht houd ik het bij een uurtje per week op de Jaap Edenbaan. Dat is niet veel, maar dan schaats ik wel stevig door. Ik heb de afgelopen tijd wel thuis wat vaker op de hometrainer gezeten."

Het houdt u allemaal wel fit!
"Volgens mij is een goede gezondheid vooral een kwestie van geluk hebben. Natuurlijk, als je sportief bent helpt dat wel een beetje, maar je kunt net zo goed als ieder ander hartproblemen of een andere ziekte krijgen. Daarom ben ik ook niet trots op mijn gezondheid. Ik ben er wél dankbaar voor. Schaatsen, tennissen, fietsen... ik doe het allemaal graag. Fijn dat ik dat allemaal nog kan."

En nu hopen dat het lekker blijft vriezen?
"Tja, schaatsen op natuurijs blijft toch het mooiste dat er is. Op de Vecht en op de Ankeveense Plassen. Daar kan het comfort van de Jaap Edenbaan niet tegenop."