Particulieren brachten de centjes voor het stadhuis bijeen.
Particulieren brachten de centjes voor het stadhuis bijeen. Archief gemeente

Stadhuis in 1772 gefinancierd met crowdfunding

WEESP - De Weesper Boekhandel (in oprichting) moet gefinancierd worden via crowdfunding. Klinkt modern, maar dat is het niet. Zo werd het stadhuis van Weesp in 1772 ook gefinancierd met particulier geld.

Voor het stadhuis werd een 'tontine' uitgeschreven: honderd porties van 400 gulden waarop iedereen die aardig in de slappe was zat kon inschrijven. Samen met de 20.000 gulden aan obligaties (eveneens lening van particulieren) was dat genoeg om de bouw te starten. Bij de voltooiing in 1776 moesten er nog meer leningen van particulieren, het Burgerweeshuis en Gasthuis aan te pas komen om de aannemer te betalen. Want het stadhuis heeft uiteindelijk "110.454 gulden en 19 stuiver" gekost, zo lezen we in 'De Geschiedenis van Weesp' van Aukje Zondergeld.
Die tontine-lening was een apart geval. Cor Draijer schreef er van de zomer over in zijn rubriek in deze krant. De rente werd ieder jaar medio augustus uitgekeerd aan diegene die bewijs kon overleggen dat hij of zij op 30 april van dat jaar klokslag 12 uur nog in leven was. Bij overlijden vervielen je rechten. Het totaal van de rente bleef uitgekeerd worden aan alle levende schuldeisers. Hoe minder er in leven waren, hoe hoger hun rendement werd. Voor het stadhuis was dat jaarlijks 1600 gulden. Een tontine inschrijven op een kind bood gezien de hoge kindersterfte in die tijd lang geen zekerheid, schreef Draijer.

Met die tontine heeft de crowdfunding van De Weesper Boekhandel niets te maken. Daar draait het om obligaties oplopend van honderd naar duizend euro, met een looptijd van 10 jaar. Kreeg men voor het stadhuis destijds 4% rente, de boekhandel geeft 3%.