door Ruth van Kessel
WEESP - "Masseren doe je met je handen, niet met je ogen", zegt Weesper Carl-Pieter van den Hazel heel nuchter. De blinde sportmasseur is de vaste verzorger en masseur van het eerste elftal van de Driemondse voetbalclub Geinburgia en viert deze maand het tienjarig bestaan van zijn sport- en ontspanningsmassagepraktijk Mensix in Weesp.
Voor dit seizoen zit het voor Carl-Pieter van den Hazel er weer op. Afgelopen zaterdag was de slotdag bij S.V. Geinburgia, de blessures vielen mee. Sinds een jaar is de sportmasseur de vaste verzorger van het eerste team. Hoe handig is dat als je niet kunt zien? Hoe doe je dat als een speler ineens geblesseerd in het veld ligt? Van den Hazel lacht: "De ervaring is dat de meeste spelers al weer snel opstaan. Is dat niet het geval, dan laat ik mij snel naar de speler toe brengen of iemand anders heeft al eerste hulp verleend. Is het ernstig, dan gebeurt de behandeling toch langs de kant en heb ik mijn beide handen tot mijn beschikking."
Maar kun je een pleister plakken als je niets ziet?
"Ja, dat is een lastig dingetje voor mij, maar gelukkig niet voor mensen die wel kunnen zien. Een pleister is zo geplakt. Gelukkig komen open wonden bij voetbal maar weinig voor. Natuurlijk vind ik het vervelend dat ik in een noodgeval niet meteen alle EHBO kan verlenen, maar daar staan mijn massagekwaliteiten tegenover."
Van den Hazel (45) werd blind na een hersenvliesontsteking toen hij zeven jaar was. Hij verloor niet alleen zijn zicht, maar ook zijn gehoor: met zijn rechteroor hoort hij niets en links heeft hij een gehoorapparaat. In het gesprek merk je niets van de doofheid en ook door zijn gebrek aan zicht laat hij zich niet belemmeren. Hij praat gemakkelijk over zijn beperking en legt uit hoeveel hij ziet: "Ik zie met één oog een beetje licht en donker. 's Avonds moet ik er wel aan denken om de lamp aan te doen, voor mijzelf maakt het geen verschil."
Je praat met humor over je beperking?
"Ik kijk altijd naar wat ik wel kan en relativeer de keerzijde. Ik was nog jong toen het gebeurde en dus nog flexibel. Pas in de pubertijd merkte ik dat klasgenoten anders op mij reageerden. Maar ik was ook interessant: ik reed al vanaf mijn 7de met een auto met chauffeur, haha. Na de lagere school met aangepast onderwijs, waar ik met mijn beperking heb leren omgaan, heb ik bewust gekozen voor een reguliere middelbare school."
Omdat je niet anders wilde zijn?
"Nee, omdat ik me niet wilde beperken. Zeker in de tijd van voor de computer op scholen was het voor mij, maar ook voor docenten, een hele klus om mij te begeleiden. Toen ik in 1990 mijn eerste laptop kreeg werd het leven een stuk eenvoudiger. Ook reis ik heel Europa door: een kwestie van goede voorbereiding. Dat wel. Als systeembeheerder werkte ik tot 2002 in de automatisering, toen brak de crisis uit en kwam ik tot de conclusie dat het niet te doen zou zijn om als blinde 32-jarige in deze tak nog aan de slag te komen."
'Stoer: ik reed al vanaf mijn zevende jaar in een auto met chauffeur'
En nu ben je al tien jaar sportmasseur.
"Ik ben er nog elke dag dankbaar voor. Na mijn opleiding kreeg ik de kans om stage te lopen bij FC Weesp en mijn vaardigheden te ontwikkelen. En hoe, ik ben er tot 2011 gebleven, een heerlijke tijd. Ik ben eenzelfde sportmasseur als ieder ander met dezelfde opleiding en ervaring. Dat ik niet kan zien is misschien wel een voordeel. Ik laat mij niet afleiden door beeld en ben volledig gefocust op wat ik voel: de spanning in de spier, de reactie van de persoon op de aanraking en het effect van de massage. Op mijn website vermeld ik bewust niet dat ik blind ben. Ik vind dat niet ter zake doen. Mensen voelen zich soms wat ongemakkelijk bij de eerste ontmoeting, maar dat wordt meestal gauw minder omdat ik gemakkelijk over mijn beperking praat. Het is de kwaliteit van de behandeling waarom ze weer terugkomen. Dat is het grootste compliment."
Mensix jubileumactie: een massagebehandeling met 5 euro korting.