Marianne's warming up
Voordat Marianne Klijnstra op 6 september zelf Smal Weesp induikt, vraagt ze een van de 200 andere Weesper deelnemers hoe zij dat nou aanpakken, zo'n WeesperNieuws Triatlon.
Astrid de Graaf
Startnummer 1603
Moeilijke weg terug
Een triatlon is niet niets, en bijna iedereen zal toch wel even de schoenen en het fietsje uitproberen voordat het zover is. En omdat niet iedereen daar even goed voor is gemaakt, lopen ook veel mensen wel eens tegen een pijntje of blessure aan. Mijn eerste triatlon van Weesp liep ik met een gevalletje jicht. Bij de tweede keer was ik herstellende van de klap die een auto aan mij en mijn racefiets uit had gedeeld.
Een iets extremer geval van doorgaan, waar je eigenlijk even moet stoppen kwam Astrid de Graaf tegen. Eigenlijk vorig jaar al, toen zij in de winter nog in het nationale marathonpeloton rondschaatste, en daar in de zomer een triatlonseizoen in de eerste divisie aan vast plakte. Met een bewonderenswaardige discipline trainde zij, hield zich strak aan de schema's en ging er volle bak in. Maar toch gingen de prestaties achteruit, waarbij begin 2015 dan eindelijk werd gezegd: tijd voor een stap terug, jij bent overtraind. Niet makkelijk om te horen en nog veel moeilijker is de weg terug. Waar Astrid in 2007 nog op het allerhoogste treetje stond in Weesp, mag zij nu stap voor stap weer beginnen met sporten. Met evenzoveel bewonderenswaardige discipline houdt zij zich nu aan een schema dat ver onder haar niveau ligt, maar haar uiteindelijk weer daar moet brengen waar ze wil zijn. En dat zijn niet alle vierde plaatsen die Astrid vorig jaar telkens behaalde, maar vooral een van die drie treetjes van het podium.
