De Slijkstraat doet het goed in de stadswandeling
WEESP - Amsterdamse Joden die trouwden in de synagoge en daarna feestvierden bij de bakker. Of boze winkeliers die met succes een naamsverandering van de Slijkstraat tegenhielden. Na de stadswandeling kom je met de mooiste verhalen thuis.
door André Verheul
De Historische Kring Weesp heeft het er maar druk mee, er is veel vraag naar bij groepen, vaak bijeen vanwege een jubileum in de familie, die eens wat anders willen. Bovendien is er ook deze maand nog elke vrijdag een stadswandeling zonder afspraak. Gewoon om 19.00 uur naar de gids voor de Grote Kerk en de geschiedenisles begint.
Het zijn eerder de Weespers zelf die meewandelen, dan de toeristen. "Vaak jonge mensen die hier net zijn komen wonen en meer van de stadshistorie willen weten", zegt voorzitter en gids Cees Pfeiffer. Het gaat ook wel eens anders. Pfeiffer herinnert zich een zaterdag waarop hij stond te wachten op een grote groep die als onderdeel van een bruiloftsfeest een stadswandeling zou maken. "Er kwamen vijf mensen opdagen, maar alleen omdat ze het anders zielig voor de gids vonden. Er zat al wat drank in, dus ja… Ik heb de gevelstenen overgeslagen en begon meteen over het bier- en jeneververleden van Weesp. Nou, dat viel uitstekend."
Weesp heeft historie genoeg voor verschillende wandelingen. Dat is dan ook precies wat de Historische Kring gaat doen: thema-wandelingen. Denk aan: industrieel Weesp, de schansen, de kerken en Joods Weesp. Die laatste heeft Ellen Pouwels sinds kort uitgezet. Hoewel de Tweede Wereldoorlog wel om de hoek komt kijken, is het geen treurige wandeling. Veel Amsterdamse Joden trouwden in de Weesper synagoge: "Tegenover de synagoge zat de textielwinkel van mevrouw Minco. Een mooie zaak, waar ze je nooit iets aansmeerden. Dan slaan we de Slijkstraat in naar bakker Abbekerk, waar vroeger bakker Gans zat. Het was zo: de mensen trouwden in de synagoge en vierden feest bij bakker Gans. Die had namelijk ook een feestzaal én een pension." Volgens Pouwels komen er bij haar rondleiding allerlei verhalen naar boven waarvan zelfs doorwrochte Weespers nog zeggen: dat wist ik helemaal niet!
De Slijkstraat doet het altijd goed, weet Pfeiffer. Veel winkels, veel te vertellen. "Voor een hoofdwinkelstraat heeft hij natuurlijk een vreemde naam: slijk, modder. In de jaren zestig wilde het gemeentebestuur de naam dan ook veranderen. Maar onder protest van de winkeliers is dat niet doorgegaan. Van die naam blijf je af, vonden ze. Welke naam het had moeten worden, is in de vergetelheid geraakt, maar het blijft een leuk verhaal."