Fahima Popal van Vrouwen van Weesp.
Fahima Popal van Vrouwen van Weesp. Foto: Marieke van Veen

'Ruimte zat voor tijdelijke vluchtelingenopvang'

vervolg van pagina 3

WEESP - Toen Fahima Popal uit Afghanistan begin twintig was, lag de wereld aan haar voeten. Met een schooldiploma en een studiebeurs voor een universitaire opleiding in Moskou op zak, zag haar toekomst er goed uit. Maar tijdens haar tijd in Rusland kwamen in haar thuisland de Taliban aan de macht. Toen ze terugkwam was ze in Afghanistan als vrouw vogelvrij.

"Met de komst van de Taliban was het gedaan met vrouwenrechten. Het geweld tegen vrouwen nam schrikbarend toe. Vrouwen mochten niet meer alleen over straat. Alleen al voor een simpele boodschap moest je worden begeleid door een man. Toen wist ik: voor een veilige toekomst moet ik het land uit zien te komen. Dat was een zware beslissing, maar eigenlijk had ik geen keus. Ik had als jonge hoogopgeleide vrouw geen leven meer in Afghanistan."

Verstopt in vrachtwagen
Popal kwam in contact met een mensensmokkelaar. Hij beloofde haar te verstoppen in een vrachtwagen en via Pakistan en Turkije in het veilige Europa te krijgen. In 1996 begon ze samen met 22 andere Afghanen aan deze lange, uitputtende en beangstigende reis. Haar moeder en zus liet ze achter. "Na acht dagen waren we in Nederland en meldde ik me als asielzoeker. Ik werd overgebracht naar het aanmeldcentrum in Zevenaar. Na de 48-uursprocedure belandde ik in een asielzoekerscentrum in Zwolle. Daar heb ik de uitspraak van de IND afgewacht. Zenuwslopend vond ik het. Mocht ik wel of niet blijven? Uiteindelijk kreeg ik asiel en werd mij een woning in Weesp toegewezen. Ik voelde me vrij en veilig, maar ook eenzaam."

Vrouwen van Weesp
Popal kan dan wel doctorandus in de geschiedenis zijn, in Nederland schoot ze daar weinig mee op. "Ik sprak de taal niet, had geen netwerk. Iets met mijn studie doen en werk zoeken was niet aan de orde." Popal nam taallessen, zocht contact met de Weesper samenleving en raakte betrokken bij de Vrouwen van Weesp. "Deze organisatie heeft mijn leven zin gegeven. Als voorzitter van de Vrouwen van Weesp kan ik een bijdrage leveren aan de maatschappij. Dat is voor mij heel belangrijk. Toen ik hier twintig jaar geleden kwam, waren er ook lieve mensen die mij hielpen. Nu kan ik anderen helpen."

Opvang in Weesp
Vrijwel alle Vrouwen van Weesp zijn politiek vluchteling, weet Fahima. Het verzet van de DSB tegen eventuele opvang van extra vluchtelingen in Weesp heeft Popal en 'haar' vrouwen geschokt. "Weesp heeft leegstaande gebouwen genoeg om tijdelijke opvang te bieden. Voor vluchtelingen zijn mooie, sjieke huizen helemaal niet belangrijk. Die zoeken een veilige plek om op adem te komen. Ik zie niet in waarom Weesp daar geen bijdrage aan zou kunnen leveren. ik ben echt geschrokken dat de DSB nu al zo fel tegen is. Waar is de medemenselijkheid?"