'Waarom kan hier geen veilige noodbrug liggen?'
WEESP – Bijna thuis, dacht Tom van den Berg, toen hij vorige week zaterdag na zijn wekelijkse fietsrondje vanaf de Lange Muiderweg de noodbrug over de Vecht opreed. Het pakte anders uit: plots lag hij met zijn gezicht op de grond en nog weer later bevond hij zich in een operatiekamer waar een plastisch chirurg en een kaakchirurg twee uur nodig hadden om hem op te lappen. "Ik begrijp nog steeds niet goed hoe het gebeurd is, ik heb geen moment gedacht dat ik ging vallen."
door Ruth van Kessel
Inmiddels zijn we anderhalve week verder. De gebroken kaak en jukbeenderen lijken goed te genezen, de zwelling in hals en gezicht is minder en ook de neusvleugel en bovenlip die volledig open waren gescheurd, herstellen wonderwel goed. Nog vier weken vloeibaar voedsel en hopelijk binnenkort weer aan het werk. Van den Berg zit nog vol vraagtekens. Hoe kon dit gebeuren?
"Ik heb het bordje 'fietsers afstappen' gewoon niet gezien. Achteraf bleek dat heel klein op de boom te hebben gehangen. Ik werd verrast door de noodbrug en heb er gewoon niet bij nagedacht. Mijn blik was gericht op de steeg achter de opgang van de brug aan de Hoogstraat en opeens lag ik. Mijn wiel is tot aan de as door de sleuf geschoven. Het ging zo snel, ik heb me niet kunnen opvangen, mijn handen zaten nog aan het stuur." Hij toont het wiel van zijn racefiets met inderdaad een heel dun bandje. "Ik denk dat ik nog geluk heb gehad. Voor hetzelfde geld was ik over de kop gevlogen en had ik rug- of hersenletsel gehad." Op de vraag of hij zichzelf iets verwijt aarzelt de ongelukkige fietser. "Weet je, ik heb het bordje niet gezien. Ik heb er niet over nagedacht of dit een fietsers- of een voetgangersbrug was. Ik ging er gewoon rustig overheen en toen gebeurde dit."
Van den Bergs ongeluk staat niet op zichzelf. Twee dagen daarvoor overkwam Jim Ypma hetzelfde: ook hij kwam met het wiel van zijn racefiets in een sleuf terecht. Ook hij had het kleine bordje aan de Ossenmarktkant niet gezien. Ypma vloog wel over de kop, maar ook zijn letsel beperkte zich tot het gezicht: acht hechtingen. Hij herstelt goed. Ypma: "Natuurlijk had ik moeten afstappen, maar de brug is breed genoeg en ik had het niet door. Goed dat de gemeente nu grote gele borden heeft opgehangen. Wat ik alleen niet begrijp is dat die sleuven er nog zijn."
Bij het aanspreken van passanten blijkt er wel meer mis te zijn met de noodbrug over de Vecht: mensen glijden uit over het hout, kleine kinderen vallen in het groene afscheidingsgaas en ook de sleuven worden vooral door wielrenners genoemd als risicovol. De gemeente neemt de incidenten serieus, heeft borden geplaatst, antislip aangelegd bij de opgangen aan weerszijden, afscheidingsgaas aangebracht en grote gaten afgedekt met plaatjes. Een woordvoerder: "Deze brug huren wij en daarom kunnen we niet alles aanpassen. De sleuven hebben we smaller gemaakt. Maar het belangrijkste is dat mensen ook hun eigen verantwoordelijkheid nemen en afstappen." En dat laatste is wat fietsers massaal aan hun laars lappen: een groot deel passeert ondanks alle aanwijzingen nog steeds fietsend de brug.
Van den Berg vind het onbegrijpelijk dat de brug niet veilig kan worden gemaakt: "Er is nu van alles gerepareerd, maar de sleuven zijn er nog. Hoe moeilijk is het om die antisliplaag door te trekken? Ook voetgangers kunnen met hun hakken in de sleuven blijven steken. De kern van het probleem is niet opgelost." Tot slot heeft hij een verzoek: "Zou de dame die mij na het ongeluk zo heeft geholpen zich kenbaar willen maken aan het WeesperNieuws? Ik wil haar heel graag bedanken." De redactie is bereikbaar via redactie@weespernieuws.nl.
