Wethouder Peter Eijking weet ondertussen elk detail van 'De Vier Evangelisten'.
Wethouder Peter Eijking weet ondertussen elk detail van 'De Vier Evangelisten'. Foto: Christian Pfeiffer

'Erg mooi is het misschien niet, maar het hoort in Weesp'

WEESP - Het staat nu in een klein kamertje, diep op de zolder van het stadhuis. Het is geen eigendom van de gemeente, maar wethouder Peter Eijking vecht er hard voor om hem in Weesp te houden: het 17de-eeuwse schilderij De Vier Evangelisten van Weesper schilder Sybilla.

door Christian Pfeiffer

De afgelopen weken is het schilderij van hot naar her gesleept. Eijking ritst het bubbeltjesplastic eraf, zet het rechtop en begint meteen op zijn kenmerkende manier te vertellen. De oud-geschiedenisleraar weet ondertussen elk detail van het doek. Heel erg mooi is het niet, dat moet elke kijker wel meteen toegeven, maar het hoort nu eenmaal in Weesp. Het dreigt te verdwijnen omdat de eigenaar het wil verkopen, maar de gemeente heeft niet de benodigde 6000 euro op de plank liggen om het aan te kopen.

Een subsidie-aanvraag van de Rembrandtvereniging werd tot overmaat van ramp vorige week afgewezen. Eijking is daar door aangeslagen. "Dit werk is een verrijking en van groot cultuurhistorisch belang. Bij de grote brand in het centrum van Weesp in 1968 gingen drie schilderijen van Sybilla verloren. Reden genoeg om nu de kans te grijpen er weer een te verwerven. De schilder Sybilla was zeer actief in het Weesp van de Gouden Eeuw: hij was weesmeester en gasthuismeester en vele jaren burgemeester", zo vertelt hij.

Er is dit jaar veel te doen rondom schilderijen van Sybilla in Weesp. Eerder dit jaar dreigde een ander doek uit Weesp te verdwijnen toen de katholieke parochie met het idee speelde om er een te verkopen. Dat kon na een storm van kritiek worden voorkomen. Maar nu dreigt er dus alweer een te verdwijnen uit de stad. Hoe kan dat? "Van de 17e-eeuwse schilder Sybilla zijn maar weinig werken bekend. Hij was een tijdgenoot van Rembrandt van Rijn. In Weesp hangen vijf van zijn schilderijen op het stadhuis. Een andere is in handen van Museum Catharijneconvent in Utrecht."

De kunstenaar behoort zeker niet tot de top, maar het verhaal van Sybilla is verweven met Weesp en met het stadhuis. Het blijft bijzonder dat de gemeenteraad vergadert onder doeken die in het Rijksmuseum niet zouden misstaan.

Achteraf in een donker kamertje, op de diepste zolder van het stadhuis

De inzet van Peter Eijking voor het schilderij De Vier Evangelisten gaat ondertussen veel verder dan verwacht mag worden. Hij wist door goede contacten met de eigenaar te voorkomen dat het na een eerste mislukte veiling weer te koop werd aangeboden en dat de gemeente het nu even mag opslaan om te kijken of het geld opgebracht kan worden. Eijking huurde twee weken geleden op eigen houtje een busje om het werk naar Amsterdam te rijden voor een voorstelronde aan de Rembrandtvereniging. Ziet u het voor u? Een wethouder met een gehuurd busje over de snelweg met achterin 17e-eeuws Weesper erfgoed op weg naar kritische kunstkenners.

Die kunstkenners zeiden overigens nee op de vraag voor 3000 euro subsidie. Simpelweg omdat Weesp al een paar Sybilla's heeft en deze dan niet onderscheidend genoeg meer is. Peter Eijking is er nog steeds een beetje ziek van. "Snap jij dat nou?", zo vraagt hij hardop.

Sinds de terugkomst is het schilderij (ruim 2x2 meter) al door het hele stadhuis gesleept tot waar het nu is. Een achterafkamertje op de diepste zolder. Nu er geen subsidie is, is er ook nog geen zicht op een oplossing. De gemeente zelf heeft het financieel zwaar, dus kan even geen 6000 euro vrijmaken om het schilderij voor de stad te redden. "Het gesprek is geopend met de Historische Kring Weesp. Ik hoop dat zij ons kunnen helpen. Misschien kunnen zij het financieren met een actie, het zelf in bezit nemen en het dan aan ons in bruikleen geven", zo oppert Eijking. Mocht Weesp ooit eens in een gemeentelijke fusie terechtkomen dan is het eigendom in ieder geval verzekerd voor Weesp.

De Vier Evangelisten gaat weer terug in het plastic en wordt met de mooie kant tegen de muur aan gezet. Wachtend op betere tijden.