Duo Zwaan
Ik heb ze weer gesignaleerd. De enge zwanen. Als het kouder wordt weten ze het bankje tien meter van ons huis vandaan altijd te vinden, waar ze gevoerd worden. In de zomer weten alle eenden en meerkoeten dat bankje ook te vinden omdat er regelmatig iemand een boterhammetje nuttigt en een deel aan de watervogels geeft. Eenden en meerkoeten kan ik fysiek nog aan als ze dreigend richting m'n steiger zwemmen, maar die zwanen zijn me wat te fors.
Ik heb ook een zwanentrauma van vorige winter. Elke Weesper ziet ze vast wel eens voorbijzwemmen, die twee grote zwanen die rond deze tijd hun 'broodrondjes' weer gaan maken. Leuk van een afstand. Maar wanneer ze geen voer krijgen, raken ze wat agressief en komen ze verhaal halen bij ons op de stoep of op de steiger. Ik probeer ze in alle redelijkheid uit te leggen dat wij ze nooit gevoerd hebben en er dus ook geen voer aanwezig is bij ons, ik geef ze de adressen door van de mensen die ze voeren vanaf het bankje of verwijs ze naar bakker Abbekerk, maar ze zijn niet voor rede vatbaar. Het toppunt is wanneer ze met hun snavel door onze brievenbus komen of voor het raam staan en onze katten met een mengeling van angst en honger in hun ogen de grote beesten aanschouwen. Ik verzin dit niet, zie foto.
Zwanen zijn net als vrouwelijke bodybuilders: prachtig om naar te kijken, maar angstaanjagend als ze op je afkomen. En de beruchte Weesper Bonnie en Clyde der zwanen zijn ook altijd samen. Het schijnt dat zwanen nooit uit elkaar gaan. Misschien maar beter ook: een scheiding kan veel onvoorspelbaar gedrag veroorzaken en voor je het weet heb je een zwaan op je wasdroger. Maar dat duoschap maakt ze extra imponerend. Op het water zijn ze enig, maar ik wens u sterkte als u ze tegenkomt in de Slijkstraat, waggelend en winkelend.
