Nikki en Edwin de Nies in grote landelijke campagne voor het kankerplatform van KWF.
Nikki en Edwin de Nies in grote landelijke campagne voor het kankerplatform van KWF. Foto: Kanker.nl

Vader en dochter in landelijke campagne Ik heb Kanker.nl.

WEESP - Bijna twee jaar lang heeft het leven van de Weespse Nikki de Nies (21) stilgestaan. Terwijl haar vrienden studeerden en gingen stappen, moest zij ziekenhuis in en ziekenhuis uit om überhaupt een toekomst te hebben. Nu ze haar leven weer kan oppakken, sluit ze die loodzware jaren af door het gezicht te zijn van een grote landelijke campagne voor kanker.nl. Ze is te zien op televisie, billboards en in kranten. Samen met haar vader Edwin de Nies, want Nikki's ziekte raakte hem net zo hard.

door Marieke van Veen

Nikki was 19 toen ze in oktober 2013 last kreeg van zwellingen in haar hals. Vijf maanden later werd duidelijk dat het Hodgkin-lymfoom de boosdoener was. Na een chemotherapietraject leek de situatie eind 2014 onder controle. Maar de vreugde was van korte duur: in januari 2015 was het lymfoom terug. Weer chemotherapie - veel zwaardere nu - en dit keer ook stamceltransplantatie. Inmiddels ziet het er goed uit en kan Nikki weer vooruitkijken.

Uitlaatklep
In de twee jaar dat Nikki's ziekte hun leven domineerde, was de website kanker.nl een uitlaatklep voor zowel dochter als vader. De informatie, ervaringskennis en ondersteuning via deze site zijn van grote waarde geweest. Toen de twee benaderd werden met de vraag of ze mee wilden werken aan een promotiecampagne voor deze site, hoefden ze dan ook niet lang na te denken.

Edwin de Nies: "Nikki vertelde me op een gegeven moment dat ze een profiel had aangemaakt op deze site en dat ze daar blogs op postte. Toen ben ik eens gaan kijken. Ik heb bewust nooit iets over Nikki's ziekte op Facebook of andere sociale media gezet. Ik vind dat daar niet thuishoren, maar had tegelijkertijd wel de behoefte om het een en ander van me af te schrijven - ergens ook wel met het idee dat ik anderen daarmee zou kunnen helpen. Blogs van anderen op die site hebben mij namelijk ook geholpen."

Vertrouwen
De Nies schrijft in zijn laatste blog dat niets meer gewoon is en dat de angst dat het ooit weer mis is waarschijnlijk altijd zal blijven spoken. Dat probeert hij nu opzij te zetten: "Nikki heeft laten zien dat ze heel goed in staat is om echt naar haar lichaam te luisteren. Ze voelt zich nu goed en pakt de draad weer op. Ik volg haar in dat vertrouwen." Dat geloof was er totaal niet na het eerste behandeltraject. "Toen de laatste chemo erop zat en de artsen zeiden dat het er goed uitzag, durfde ik niet blij te zijn. Ik zag namelijk aan Nikki dat zij dat zelf niet geloofde. Niet lang daarna bleek het weer fout. Maar nu is ze weer vol levenslust, daardoor durf ik ook weer vooruit te kijken!"

'Nikki zit weer vol levenslust, daarom durf ik ook vooruit te kijken'

Bezorgdheid
Nikki is blij als ze hoort wat haar vader heeft gezegd. "Het is fijn dat hij zijn bezorgdheid opzijzet en op mijn gevoel vertrouwt. Ik had laatst weer een knobbeltje in mijn nek en dan gaan bij iedereen de alarmbellen af, terwijl ik voel dat het gewoon een opgezet kliertje is als gevolg van een onschuldige infectie. Ik ben een beetje klaar met al die bezorgdheid, hoe lief het ook bedoeld is. Ik wil gewoon verder met mijn leven, zeker omdat ik zelf voel dat het nu goed zit."

Kort koppie
De Weespse is weer vertrokken naar Nijmegen, daar studeert ze communicatiewetenschappen. Na een dag in de collegebanken duikt ze vrijwel meteen haar bed in. Sporten, naar de kroeg gaan met vrienden, dat zit er voorlopig niet in. "En toch geniet ik met volle teugen. Het is zo fijn om de draad weer op te pakken, ook al ben ik er nog lang niet." Als ze het moeilijk heeft, schrijft ze het van zich af in blogs op kanker.nl. Die trekken sinds het lanceren van de campagne veel meer lezers. "Daar doe ik het voor. Dat mensen die in hetzelfde schuitje zitten weten dat dit platform bestaat. En om kanker.nl te bedanken. Ik hoef echt niet zo nodig met mijn hoofd op televisie. Ik vind het al confronterend genoeg om mezelf 's ochtends in de spiegel te zien. Iedereen zegt dat dit korte koppie me prachtig staat. Ze bedoelen het goed, maar ik heb hier niet zelf voor gekozen."