Ria Jochemsen is 35 jaar huisarts, waarvan 32 jaar in Weesp.
Ria Jochemsen is 35 jaar huisarts, waarvan 32 jaar in Weesp. Foto: Ruth van Kessel

'Het vak van huisarts
ben ik nog lang niet zat'

WEESP – Als Ria Jochemsen-van der Leeuw vanmiddag na haar allerlaatste huisartsspreekuur de deur van haar praktijk in Gezondheidscentrum Weesp achter zich dichttrekt, zal een tevreden gevoel haar overvallen. "Binnen mijn kunnen heb ik het goed gedaan, ik laat een mooie kwaliteitspraktijk achter"

door Ruth van Kessel

Na 32 jaar huisarts te zijn geweest in Weesp stopt Ria Jochemsen met haar huisartsenpraktijk in Gezondheidscentrum Weesp. Het is mooi geweest. Het leiden van een huisartsenpraktijk in de huidige tijd vindt de 60-jarige te zwaar worden. De lange dagen eisen hun tol. Jochemsen: "Ik merkte dat er teveel energie ging zitten in het managen van de praktijk, energie die ik liever stop in directe patiëntenzorg en in het opleiden van huisartsen. Ik heb er goed over nagedacht en al zal ik de band die ik de afgelopen 32 jaar heb opgebouwd met mijn patiënten ontzettend missen, ik weet dat het een goede keuze is om te stoppen met de praktijk."

Maar u blijft wel huisarts?
"Klopt. Het is de combinatie managen van een huisartsenpraktijk en huisarts zijn voor 2550 patiënten, dat het werk zwaar maakt voor mij, en mij heeft doen besluiten om te stoppen met de praktijk. Mijn hart ligt bij het huisartsenvak en straks wil ik in mijn nieuwe woonplaats Wageningen kijken of ik als huisarts aan de slag kan. Als waarnemer of ergens in dienst, dat ga ik nog bezien. Ook blijf ik als docent verbonden aan de huisartsenopleiding van de UvA en ben ik arts-onderzoeker. Ik heb nog lang niet genoeg van het vak zelf."

Wat is er zwaar aan een praktijk?
"Door de ontwikkelingen binnen de zorg heeft een huisarts steeds meer op zijn of haar bordje gekregen. We moeten veel meer zelf doen als vroeger: op het gebied van de GGZ worden mensen eerder terug naar de huisarts gestuurd voor begeleiding. Idem voor wat betreft de voor- en nazorg bij ziekenhuisopnamen, de terminale zorg (veel meer mensen sterven thuis) en de complexe zorg rond chronische patiënten. Mensen worden ouder, hebben meer aandoeningen tegelijk dan vroeger en overleven langer doordat wij betere en preventieve zorg kunnen bieden. Goede ontwikkelingen, maar het maakt het vak wel intensief, waar tegenover geen tariefverhoging staat terwijl de kosten voor een praktijk alleen maar zwaarder worden."

Legt u eens uit?
"Met al die complexe zorg heb je als huisarts vaak een dubbelconsult van 20 minuten nodig, wil je wat kunnen betekenen voor de patiënt. Dat vergoedt de zorgverzekeraar lang niet altijd. Enkelvoudige klachten worden gezien door assistentes en praktijkondersteuners, maar uiteindelijk worden al die patiënten wel doorgesproken met de huisarts en ook dat kost tijd. Praktijkondersteuners leveren geen tijds- of geldwinst op, wel is hun inbreng kwaliteitsverhogend. Prima dus, maar iedereen moet wel betaald worden: als er aan de inkomstenkant niets bijkomt, wordt een huisarts haast gedwongen om meer patiënten aan te nemen en meer verrichtingen te doen, om de kosten te kunnen blijven betalen. Dat betekent nog meer werk."

'De combinatie van een praktijk en huisarts zijn werd mij te zwaar'

Wat zou er moeten veranderen?
"De zorgverzekeraars zouden hun tarieven kunnen bijstellen naar de realiteit. En je zou als praktijk apart een praktijkmanager kunnen aanstellen, een tendens die zich nu langzaam ontwikkelt."

Hoe gaat u afscheid nemen?
"De patiënten zijn uitgenodigd voor een gezondheidsmarkt op 9 januari. Alle disciplines van het gezondheidscentrum vertellen over gezondheidsprogramma's die zij bieden: interessant voor de bezoekers en voor mij een fijne informele manier om afscheid te nemen. Ik ben dankbaar dat ik zolang met mijn patiënten heb mogen meelopen en dat ze mij zolang hun vertrouwen hebben geschonken."

En nu Weesp uit?
"Het leek mij niet goed om tegenover mijn oude praktijk te blijven wonen. Al sinds mei wonen we in Wageningen, de roots van mijn echtgenoot. Het is daar heerlijk groen met veel bossen in de omgeving, iets wat ik miste in Weesp. Ik heb hier met veel plezier 31 jaar gewoond, onze drie kinderen zijn er geboren en heerlijk opgegroeid. Ik ga alle contacten zeker missen."