Na 25 jaar een einde aan Weesper Watersportdag
WEESP - Onze krant bestaat 25 jaar en zoekt daarom verhalen rond het getal 25. Deze week de Watersportdag. Na 25 jaar valt het doek. Juist in een tijd waarin Weesp zich wil profileren is dit na Koningsdag de tweede grote activiteit die wordt geschrapt.
door Marieke van Veen
"Drie kramen, acht vissers en een palingroker. Zo begonnen we in 1991 op de hoek van de Hoogstraat bij het politiebureau en de watersportvereniging." Aan het woord is Cor van Willigenburg, destijds werkzaam bij de VVV Weesp. Hij had in die hoedanigheid de opdracht gekregen nieuwe evenementen op poten te zetten.
Naar de Kom
"Later verhuisden we naar de kop van de Slijkstraat aan de Kom. Toen werd de organisatie ook groter: onder meer Miranda van Stroe van Rimini sloot zich bij ons aan. Vanaf dat moment werd het een echt evenement met een nautische braderie, oude ambachten, zeemanskoren en mooie, oude boten. Maar niet té groot, we hebben het bewust altijd kleinschalig gehouden." Behalve in 2005. Van Willigenburg: "Toen vierde Weesp 650 jaar stadsrechten, hierdoor was er meer subsidie beschikbaar en konden we wat extra's doen. Dat jaar hadden we ook klederdracht en theater op de sluis. Dat was toch wel de mooiste editie."
Eindelijk zelf meezingen
Na twintig jaar droeg Van Willigenburg in 2010 het stokje over. "Ik werd een jaartje ouder en het was ook wel eens mooi geweest. Eigenlijk wilde ik tien jaar eerder al stoppen, maar er was toen geen opvolging." Vanaf 2011 is de gemeente de Watersportdag gaan organiseren, onder de naam watersportfestival Commotie in de Kom. "Dat jaar heb ik voor het eerst zelf kunnen meedoen met het koor waar ik in zing", blikt Van Willigenburg terug. "Ook wel eens leuk natuurlijk, want daar had ik het altijd te druk voor."
Te hoge ambities
Dat de gemeente heeft besloten de watersportdag te annuleren, doet de Weesper zeer. "De sportuitwisseling, Koningsdag, het watersportfestival... steeds meer evenementen verdwijnen. Dat komt enerzijds omdat het steeds moeilijker wordt om vrijwilligers te vinden, maar het komt ook doordat er van de vrijwilligers steeds meer wordt gevraagd. Als de subsidiekraan wordt dichtgedraaid, vergroot dat de druk op organisaties." Van Willigenburg denkt dat het festival ten onder is gegaan aan te hoge ambities: "Na mijn vertrek werd het programma verder uitgebreid. Dat moet men zelf weten, maar eigenlijk was het niet nodig. Hierdoor werd het elk jaar een steeds grotere kluif. Als je daar een ambtenaar op hebt zitten, dan loopt dat natuurlijk behoorlijk in de papieren."
Toen WeesperNieuws.nl over het einde van het festival berichtte, kwamen de eerste reacties snel. "Veel mensen vinden het jammer", merkte Van Willigenburg. "Maar toen ik onder die reacties mijn 06-nummer zette en mijn draaiboeken en advies aanbood, reageerde niemand meer. Zonde, want zo veel werk hoeft het op zich niet te zijn. Maar voor een man van in de 80 is het te veel."
'De eerste twintig jaar hielden we het bewust kleinschalig'
