Wat staat deze kinderen nog meer te wachten?
Wat staat deze kinderen nog meer te wachten? Foto: Marjan van der Meer

Marjan en Suzanne op Lesbos: 'deze bootvluchtelingen wacht een hel'

WEESP – Ontdaan, maar nog meer gemotiveerd in hun werk voor Weesp in Actie, keerden Marjan van der Meer en Suzanne den Hollander terug van een vijfdaags verblijf op Lesbos. Daar zagen ze de ontreddering van mensen en voelden ze de onmacht: want wat wacht deze bootvluchtelingen nog meer aan ellende?

door Ruth van Kessel

Fotografe Marjan van der Meer en Suzanne den Hollander vonden elkaar in hun missie om het leven van vluchtelingen in Nederland draaglijker te maken. Elk doet dat op haar eigen manier: hulp bij de noodopvang in Amsterdam, huisapotheken inrichten in opvangcentra, gevluchte gezinnen op de rit zetten en natuurlijk vorig jaar de organisatie van Weesp in Actie voor Bootvluchtelingen in de Grote Kerk, waarbij 14.000 euro werd opgehaald voor de Stichting Bootvluchteling. Marjan en Suzanne: "We werken natuurlijk voor deze stichting en dan is het fijn om te weten hoe de hulp ter plaatse verloopt. Daarnaast voelde het goed om vluchtelingen daar waar ze echt aankomen in Europa welkom te heten en ze te verzorgen na hun angstige tocht. Het maakt onze vastberadenheid om iets te doen aan het grote onrecht in deze wereld alleen maar groter."

Wat konden jullie doen?
Marjan: "Als fotografe heb ik het werk van de Stichting Bootvluchteling in beeld gebracht: de opvang van de boten op het strand, de kampen, de reddingsboot en meer. En de mensen een gevoel van welkom gegeven." Suzanne: "Spelen met de kinderen, een praatje, grapjes maken, geruststellen, warme sokken aantrekken: als ik ook maar voor heel even een glimlach op een gezicht van een kind heb kunnen toveren is het voor mij geslaagd."

Wat raakte jullie het meest?
Suzanne: " Het raakte het mij heel erg om van zo dichtbij te zien dat de wereld echt niet eerlijk in elkaar zit: de vluchtelingenbootjes komen aan vol met angstige en onderkoelde mensen en op de achtergrond zie je de ferry voorbijvaren. Ook schrijnend is dat mensen op de boot haast niets aan spullen konden meenemen en wat ze hadden was vaak helemaal nat bij aankomst." Marjan: "Die hele kleine kindjes die onderkoeld op het strand aankwamen... ik was vaak huilend aan het fotograferen. Ook de feeststemming van de mensen dat ze Europa gehaald hadden vond ik schrijnend om te zien, omdat hun een hel te wachten staat. Europa kan het niet aan en zij zijn de dupe." Suzanne: "Ik kan er niet bij dat binnen Europa alleen nog maar naar cijfers wordt gekeken en dat men voorbijgaat aan de onmenselijke omstandigheden waarin vluchtelingen in Nederland en Europa nu leven. Een zwarte bladzijde. En dan zijn we straks op 4 mei stil voor de mensen die in WOII gestorven zijn, terwijl er nu mensen onder onze ogen sterven en een onmenselijk bestaan hebben. Ik kan het niet begrijpen."

Dus nog meer Weesp in Actie?
"Wij geloven sterk in de wereld een stukje mooier maken op de plek waar je bent, met de middelen die je hebt. Iedereen kan wel iets doen, hoe klein of groot dat ook is. Voor de vluchtelingen in Griekenland is vooral geld nodig. Weespers die willen helpen kunnen dat doen via de Facebookpagina Weesp in Actie waarop concrete verzoeken om spullen staan of via het doneren van geld. Of neem contact op met Vluchtelingenwerk Nederland als je een gezin wilt supporten; Marjan doet dat voor een Syrisch gezin. Het is enorm dankbaar werk."

Marjan en Suzanne met net aangekomen vluchtelingen op Lesbos