'Diep in mijn hart ben ik nog steeds wel een beetje een hippie'
WEESP - Hank Kune was in 1969 net klaar met zijn studie aan de universiteit toen hij en zijn vrienden hoorden van een muziekfestival dat in een weiland bij Woodstock zou gaan plaatsvinden. Omdat hij tegen die tijd toch naar zijn ouders in New York City zou gaan, besloot hij dat hij onderweg net zo goed nog even wat livemuziek kon meepikken.
door Marieke van Veen
De City of Wesopa hield afgelopen weekend het Muziekfilmfestival. Zaterdag stond 'Popstories' op het programma: een avond over muziek en festivals in de jaren zestig. Kune werd live geïnterviewd door popjournalist Marc Stakenburg. Benieuwd naar wat hij met het publiek zou gaan delen, sprak het WeesperNieuws de Amerikaan al een paar dagen daarvoor.
Regen en modder
Twee volle dagen was Hank Kune erbij. "En twee volle nachten, want van slapen kwam natuurlijk niets. De ochtend van de derde dag ben ik naar huis gegaan. De muziek zou pas 's avonds weer beginnen, het regende, overal modder, ik was doodmoe. Ik vond het mooi geweest."
Iconisch
Woodstock wordt gezien als een van de belangrijkste en bekendste evenementen in de geschiedenis van de Amerikaanse hippiecultuur en popmuziek. Dat het iconisch was, besefte Kune pas later. "Daar zijn voelde heel natuurlijk. Je was daar met tienduizenden gelijkgestemden, het saamhorigheidsgevoel was groot." Muziek was voor Kune enorm belangrijk. Het waren dan ook de jaren zestig, hét decennium waarin jongeren zich steeds meer gingen afzetten tegen de gevestigde politiek en de heersende maatschappij. Dat was terug te horen in de muziek.
Janis Joplin
"Daarbij is muziek tegenwoordig overal verkrijgbaar en het aanbod is enorm. Streamen of downloaden kon toen nog niet. Je luisterde naar de radio en als je iets mooi vond spaarde je tot je geld genoeg had voor een lp. Live-optredens waren een andere belangrijke manier om muziek te beleven." Kune was getuige van de optredens van onder anderen Joan Baez, Janis Joplin, Santana, Country Joe and the Fish en Jefferson Airplane. Bij Janis Joplin stond de Weesper vooraan. "Veel mensen lagen nog te slapen toen de muziek weer begon. Nieuwsgierig naar wie er nu kwam, baande ik me tussen de slapende mensen door een weg naar het podium. Bleek het Janis Joplin te zijn, voor mij het mooiste moment van het festival."
'Ik baande me door de slapende mensen een weg naar Janis Joplin'
Back stage
Kune ontdekte ook dat de wereld klein is. Hoewel aanvankelijk 200.000 mensen werden verwacht, lag het uiteindelijke bezoekersaantal ruim boven de 400.000. In die enorme menigte ontwaarde hij de eerste dag een bekend gezicht: "Ik kwam een kennis tegen die in de organisatie bleek te zitten. Hij vroeg me of ik backstage wilde kijken. Nou, dat wilde ik natuurlijk wel. Maar het was eigenlijk best saai. Na een half uur had ik het wel gezien en ben ik weer lekker het publiek in gegaan."
Einde van het hippietijdperk
Woodstock wordt gezien als een hoogtepunt in de hippiecultuur, maar volgens Kune luidde het evenement eigenlijk het einde van die periode in. "Maar diep in mijn hart ben ik altijd een hippie gebleven. Vrij zijn in je denken en jezelf een eigen mening vormen kan ook prima in een pak met stropdas."