Gerard van Gemert in de voormalige BoekenArk. Hij komt nog vaak in Weesp.
Gerard van Gemert in de voormalige BoekenArk. Hij komt nog vaak in Weesp. Foto: Christian Pfeiffer

'Kinderboeken schrijven moet geen trucje worden'

WEESP - Onze krant bestaat 25 jaar en zoekt daarom verhalen rond het getal 25. Deze week een interview met kinderboekenschrijver Gerard van Gemert. Hij verruilde 25 jaar geleden, in 1991, Weesp voor Alphen aan de Rijn. Maar Weesp is nog altijd een grote inspiratiebron voor zijn jeugdsportboeken.

door Marieke van Veen

Over twee maanden verschijnt het boek 'Verlamd', Van Gemerts eerste jeugdthriller. "Ik ben Stijn en Storm van De Voetbalgoden nog lang niet zat - sterker nog: het zijn bijna echte kinderen voor me - maar als je een serie schrijft, ligt het gevaar op de loer dat het een trucje wordt", vertelt Van Gemert. Hij heeft op zijn werk een rustig plekje opgezocht om het WeesperNieuws te woord te staan. Want ondanks dat hij de afgelopen 11 jaar maar liefst 56 boeken heeft geschreven, werkt hij nog steeds als logistiek manager bij een bedrijf dat chemicaliƫn produceert en verhandelt.

Thuis komen
Van Gemert is inmiddels 51. Met zijn verhuizing 25 jaar geleden woont hij dus al bijna de helft van zijn leven niet meer in zijn geboorteplaats. Maar hij komt hier nog graag. En vaak. Zondag was hij er nog: "Mijn moeder, mijn zussen... Ik heb nog veel familie in Weesp. Weesp binnenrijden voelt ook altijd als thuiskomen. Ook omdat Weesp niet gek veel is veranderd. Het centrum ziet er min of meer nog steeds hetzelfde uit als 25 jaar geleden." De schrijver verhuisde destijds toen hij na het overlijden van zijn eerste vrouw nieuw geluk vond bij Ellen. "Zij woonde in Alphen aan de Rijn en ik kon daar een baan krijgen. Het is zo gelopen. We wonen daar prima, maar ik zal altijd een band met Weesp blijven houden."

FC Rapitas
Ook in zijn boeken duikt Weesp nog vaak op. In de serie 'De Voetbalgoden' voetballen hoofdpersonen Stijn en Storm bij FC Rapitas, afgeleid van de voormalige Weesper voetbalvereniging Rapiditas. Bij deze club heeft Van Gemert zelf altijd gevoetbald en hij was er ook jeugdtrainer. Maar ook in boeken als 'Uitgespeeld' is er een rol voor Weesp weggelegd. Dat boek speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog en verhaalt over Levi, een joodse jongen die onderduikt in een boerderij aan de Keverdijk. Sinds dit boek maakt Van Gemert steeds vaker uitstapjes naar andere genres dan de jeugdsportboeken waar hij om bekend staat. "Voor Uitgespeeld heb ik research moeten doen, dat vond ik heel leuk en spannend. Toen uitgeverij Leopold daarna vroeg of ik vanwege 70 jaar bevrijding in de serie 'Het geheim van...' ook iets met de oorlog wilde doen, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Je wilt je als schrijver toch ook ontwikkelen. Vandaar nu ook een psychologische jeugdthriller. Ik heb voor dat boek contact gezocht met een jeugdpsycholoog en haar het manuscript laten lezen. Haar feedback was voor mij heel waardevol. Het is denk ik het moeilijkste boek dat ik tot nu toe heb geschreven. Ik heb halverwege wel 7000 woorden geschrapt. Dat heb ik bij mijn andere boeken nooit hoeven doen."

Psychologische thriller
"Het boek dat ik ooit nog wil schrijven? Een psychologische thriller voor volwassenen. Het verhaal zit in mijn hoofd, maar het ontbreekt me aan tijd om het uit te werken. Mijn vrouw Ellen heeft haar baan opgegeven ten behoeve van haar stichting Circle4Life, waarmee ze kansarme en hulpbehoevende kinderen in Kenia een betere toekomst probeert te geven. Dat kan dankzij de opbrengst van mijn boeken. De consequentie is dat ik overdag niet kan schrijven. Zodra Ellen zich 's avonds met onze twee jongste dochters voor de buis nestelt voor 'Goede Tijden Slechte Tijden' klap ik mijn laptop open. Ik schrijf gewoon in de woonkamer, dat is wel zo gezellig."

'Weesp binnenrijden voelt nog steeds als thuiskomen'

Sleutelen
"Als ik nu een stukje lees uit mijn eerste boek, 'Gevecht om de Cup', dan lees ik het werk van een beginneling. Fantastisch dat Clavis het wilde uitgeven, maar ze hebben er behoorlijk aan moeten sleutelen. Dat is nu niet meer zo, het gaat hoogstens om details. Maar ik weet nog goed hoe ik begonnen ben. Daarom begeleid ik momenteel ook een jongen die aan zijn eerste boek werkt."