Die yellowcab gele Chevrolet zullen we steeds vaker zien
WEESP - Danny Fokkens (43) is al 25 jaar taxichaffeur. De liefde voor het vak heeft hij van zijn vader. Ook broer Alain is terug achter het stuur. Met de uitbreiding van A Taxi Weesp vullen zij het gat op dat Taxicentrale Weesp in april achterliet met het besluit niet langer na 22.00 uur en in het weekend te rijden.
door Marieke van Veen
"Overdag rijdt Alain, de avonden en de weekenden rij ik en op de drukste uitgaansmomenten hebben we er nog een zzp'er bij", vertelt Danny Fokkens in zijn yellowcab gele Chevrolet Caprice.
A Taxi Weesp heeft het flink drukker gekregen de afgelopen maanden: "Hoewel dit gebied qua grootte eigenlijk nog meer klussen zou moeten opleveren. Het loopt ook iets terug, misschien vanwege de zomer, maar het kan ook met de opmars van taxi-apps als Über te maken hebben."
Taxi-oorlog
Ontwikkelingen binnen de branche: als taxichauffeur in Amsterdam heeft Fokkens er steeds met zijn neus bovenop gezeten. "Ik rijd op een vergunning van TaxiDirekt, het bedrijf dat in 1998 het monopolie van Taxi Centrale Amsterdam doorbrak, wat tot de zogenoemde taxioorlog leidde. Ik ben hierover een tijdje terug nog geïnterviewd voor het tv-programma 'Andere Tijden'."
Chevrolet Caprices
Binnen de horeca kennen ze Fokkens inmiddels wel. "We zijn ook niet nieuw, hè. Mijn broer en ik hebben allebei nog voor Taxicentrale Weesp gereden. Maar nu de centrale 's avonds en in het weekend dicht is, komen ze wel sneller bij ons uit." Het wagenpark van A Taxi Weesp bestaat bovendien uit opvallende Chevrolet Caprices in uiteenlopende modeljaren en kleuren. "Dat is een beetje een uit de hand gelopen hobby. Ik heb er nog veel meer. Ik sleutel graag." Het is de combinatie van auto's, autorijden, het contact met klanten en zelfstandig ondernemerschap dat Fokkens al 25 jaar bij zijn leest houdt. Van relatief eenvoudig zakelijk vervoer tot de wat rommeliger ritjes met aangeschoten uitgaanspubliek: Fokkens zorgt dat elke klant veilig op de plaats van bestemming aankomt.
Zesde zintuig
"Ik heb een soort zesde zintuig ontwikkeld voor ritten die gedonder kunnen opleveren. Als iemand na middernacht bij het station een taxi nodig heeft omdat de laatste trein weg is, dan vraag ik eerst of-ie wel geld heeft. Zo niet, dan gaan we eerst even pinnen." Toch gaat het ook wel eens (bijna) mis: "Een groepje wilde nog even doorzakken in Amsterdam, maar ze bleven onderweg maar zeuren over de prijs. Toen ben ik omgekeerd, maar ze weigerden uit te stappen. Dat kostte enig duw- en-trekwerk." Fokkens zal ook de nacht in Amsterdam niet vergeten toen een gewapende overvaller een toerist dwong in te stappen. Fokkens moest naar een geldautomaat rijden zodat het slachtoffer kon pinnen. "Maar ik zag het wapen en begon te schreeuwen, waarop de overvaller wegrende. Die toerist was me erg dankbaar."