Boogh-bezoekers treuren om verloren maandag
WEESP - Suzanne bladert in een boek met voorbeelden: wat voor mozaïek zal ze dit keer maken? Een vis heeft ze al eens gedaan en een wesp ook. Het worden dolfijnen. Suzanne is een van de vaste bezoekers van de wekelijks bijeenkomsten van Boogh, een stichting die (creatieve) activiteiten organiseert, voornamelijk voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel.
Op woensdagochtend komt de doelgroep bijeen in gebouw Papelaan 99. Dan worden er belevenissen uitgewisseld. Iedereen kan zich creatief uiten, bijvoorbeeld een mozaïek maken, schilderen of handwerken. Er wordt gezamenlijk koffie gedronken. Ook zijn er computers beschikbaar.
Suzanne, getrouwd en moeder van twee kinderen, kreeg een herseninfarct terwijl ze voor iets anders in het ziekenhuis verbleef. De van geboorte Canadese raakte daardoor het vermogen kwijt Nederlands te spreken, maar praat nog uitstekend Engels. Ze is zeer gehecht aan die woensdagochtend: "Het is echt ontspanning voor mij."
Hogere eigen bijdrage
Tot voor kort was er ook op maandag een samenzijn, maar daar is een eind aan gekomen. De reden: te weinig belangstelling. Ooit waren er vijftien bezoekers, maar dat aantal is geslonken tot zes, vertelt Mirjam Kowalczyk, trajectbegeleider van Boogh. Mensen zijn volgens haar afgehaakt omdat ze sinds de invoering van de Wmo een hogere eigen bijdrage moeten betalen. Hoe hoog die bijdrage is, hangt af van het inkomen. "En daarnaast zijn we als Boogh niet zo bekend. Dat hopen we te veranderen. Mensen mogen ook op proef komen." Dan zou kunnen blijken dat de groep die voor de nah-ochtend in aanmerking komt omvangrijker is dan tot nu toe gebleken is. "En trouwens, ook mensen met een wat andere beperking of bijvoorbeeld chronisch zieken zijn welkom", aldus Kowalczyk.
Masker laten vallen
Wat volgens haar ook meespeelt is dat kandidaten enigszins over een drempel moeten om zich aan te sluiten. "Mensen denken vaak: ik hoor daar niet thuis. Ik ben daar te goed voor." Tot die laatste categorie behoorde oorspronkelijk ook Ineke, een van de deelnemers van het eerste uur. De 'Boogh in de buurt-vestiging' in Weesp bestaat veertien jaar, Ineke maakte er dertien mee. Zij heeft een diffuse hersenbeschadiging als gevolg van een koolmonoxidevergiftiging. Haar kortetermijngeheugen is aangetast. Toch dacht ze dat de Boogh-ochtenden niets voor haar zouden zijn. Maar het intakegesprek wees anders uit. En nu heeft ze het al jaren naar haar zin. Ze heeft hier niet alleen geleerd om te gaan met de computer maar ook nog iets anders, iets veel belangrijkers: "Hier heb ik geleerd mijn masker te laten vallen." De bijeenkomsten geven structuur aan haar leven. Daarom vindt ze het jammer dat de maandag is weggevallen. En naar een bijeenkomst in een andere plaats gaan, nee, dat wil ze niet: "Daar zijn de groepen vaak veel groter. Dan krijg ik te veel prikkels." Wie ook tevreden zit te kleuren, is Cas (zie foto): "Ik kom sinds april en ben hier helemaal gelukkig." Des te betreurenswaardiger vindt ook hij het dat de maandag is weggevallen. Hij vindt het zelfs zó jammer dat hij overweegt om op een andere dag naar een Boogh-bijeenkomst in Hilversum te gaan.
Op proef een keertje naar Boogh? Kijk op www.boogh.nl.
Mirjam Kowalczyk: 'Denk niet te snel: dat is niks voor mij'