Caroline en Viktor vormen een goed team.
Caroline en Viktor vormen een goed team. Foto's: Bert Doppenberg

Caroline en Viktor: op naar het WK ParAgility in Tsjechië

WEESP - In Caroline Vinks leven is sporten altijd belangrijk geweest. Ook toen bij haar MS werd vastgesteld, bleef ze steeds zoeken naar een sport die die nog wél mogelijk was. Paardrijden en rolstoeldansen heeft ze moeten opgeven, maar daar is nu ParAgility voor in de plaats gekomen. Dat gaat haar en Viktor goed af. Ze mogen volgende maand voor Nederland uitkomen op het WK in Tsjechië.

door Marieke van Veen

Agility is een behendigheidssport waarbij baasjes hun honden door een parcours met sprongen, tunnels en andere obstakels moeten leiden. Bij de variant ParAgility hebben die baasjes een beperking. Caroline en Viktor beoefenen deze sport inmiddels een kleine vier jaar. Vink: "Ik moest eerst een hondenschool zien te vinden die het met ons aandurfde, maar dat was nog niet zo simpel. Uiteindelijk vonden we een school in Huizen die ons wel wilde hebben, ook al waren wij voor hun ook het eerste parateam."

Bij agility draait het om het vertrouwen tussen hond en baas, bij ParAgility is dat wat ingewikkelder. Natuurlijk is Viktor gewend om alert te zijn en opdrachten uit te voeren. Hij is een hulphond, het baasje helpen is zijn dagelijkse taak. De Weespse: "Maar op het parcours moet ik hem soms vooruit sturen, dan moet hij bij me wegrennen. Dat is voor hem heel vreemd, want tijdens zijn werk mag hij dat juist niet, dan moet hij in de buurt blijven."

Vink is ook aan ParAgility gaan doen om Viktor meer te bieden dan het werk dat hij voor haar doet. "Hij moet ook wel eens vrij zijn en zich kunnen ontspannen, dit leek me een leuke en goede manier. Tijdens het trainen of een wedstrijd is onze samenwerking heel anders dan wanneer hij als hulphond aan het werk is." Toch is en blijft Viktor op de eerste plaats een hulphond. "Als we een parcours afleggen dan lijkt hij er helemaal voor te gaan, maar ik heb wel eens meegemaakt dat tijdens een training mijn armsteun op de grond viel en dan schiet hij meteen weer in de hulphond-stand."

Het WK is van donderdag 25 tot en met zondag 28 augustus in het Tsjechische Frydek Mystek. Vink gaat met haar eigen auto en heeft ook zelf een prettige accommodatie geregeld: "Dat moet wel in de parasport. De handicaps lopen enorm uiteen en zijn van invloed op het vervoer en het verblijf dat het best bij iemand past." Aan het WK doen 17 landen mee. Vink en Viktor moeten drie keer in actie komen: een springparcours, een parcours met hindernissen en nog een springconcours. Voorafgaand aan elke ronde krijgen ze tien minuten om het parcours te verkennen, want dat is natuurlijk heel anders dan het veldje aan de Fijnvandraatlaan waar ze meerdere keren per week oefenen.

'Bij me wegrennen vond Viktor moeilijk, normaal mag hij dat niet'

Vink kijkt enorm uit naar het WK: "We doen vaker wedstrijden, maar dan is er geen aparte groep met rolstoelers. Tegen lopers leg ik het uiteindelijk af, daar ben ik in een rolstoel niet wendbaar genoeg voor. Maar op het WK strijd ik alleen tegen andere rolstoelers en maken we dus echt kans!"

Viktor zet z'n beste beentje voor.