Aize Burggraaff: al 350 keer met het eerste op het veld
WEESP - Hij loopt inmiddels tegen de veertig, maar Aize Burggraaff staat nog steeds in de selectie van FC Weesp. Deze maand speelde hij zijn 350ste wedstrijd in het eerste. "De anderen zijn sneller en sterker, maar ik ben blijkbaar nog steeds van waarde. En zolang dat zo is, blijf ik lekker voetballen."
door Marieke van Veen
Het was zijn oude gymleraar Rien Nederlof die Aize (nu 38) in het seizoen 1995/1996 liet debuteren in het eerste, blikt Burggraaff op Radio Weesp terug: "Rien gooide me in het diepe. Ik kwam als jong jochie in een team vol volwassen spelers. Die lieten me natuurlijk alle hoeken van het veld zien."
Máár: het was ook wel meteen een van zijn mooiste seizoenen ooit, waar hij nog graag aan terugdenkt: "Ik viel met mijn neus in de boter. We pakten de derde periodetitel en de week erna werden we ook nog kampioen! Dat waren mooie wedstrijden, met heel veel publiek langs de lijn."
Die 350ste wedstrijd eerder deze maand was ook meteen de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen 2016/2017. "Dat het voor mij een bijzondere wedstrijd was, heb ik een beetje voor me gehouden. Het was vooral een wedstrijd die we moesten winnen. We zijn vorig jaar gedegradeerd en spelen nu derde klasse, dus we wilden wel meteen de toon zetten. We hebben asv Arsenal thuis met 2-0 verslagen. Daarna hebben we gewoon een potje gemaakt voor de derde helft, zoals we altijd doen. Dus nee, we hebben het niet echt gevierd, dat is ook niet erg. Dan had ik er zelf meer ruchtbaarheid aan moeten geven."
Laatste man
Burggraaff begon voorin, werd later linksback, linkshalf en is nu laatste man. Lachend: "Hoe ouder je wordt, hoe verder je wegzakt. Ik heb daar geen problemen mee. Natuurlijk zijn die jonge jongens sneller en sterker. Maar ik heb aanvullende kwaliteiten die dan toch nog op waarde worden geschat: inzicht, ik ben rustiger, makkelijker te coachen. Dat is mijn rol. En die rol is wat mij betreft nog niet uitgespeeld. Maar als iemand dat anders ziet, dan hoor ik dat graag. Ik ga ook zo het tweede in als het moet. De afgelopen seizoenen heb ik ook meer dan eens gedacht: dit wordt mijn laatste. Maar dan plak ik er toch weer een jaar aan vast. Spelen in het eerste is toch ook wel het mooiste wat er is."
Huisje-boompje-beestje
Binnen het team is het leeftijdsverschil amper een issue. "Natuurlijk, mijn leven is heel anders. Ik zit midden in het huisje-boompje-beestjegebeuren terwijl de anderen nog volop aan het stappen en reizen zijn. Ik vind het leuk om te horen wat zij allemaal meemaken en zolang zij mij ook accepteren gaat het prima. Het is eigenlijk wel leuk om een outsider te zijn."
'Mijn rol is nog niet uitgespeeld en anders ga ik zo het tweede in'