'Borstkanker is geen feest, maar dit feest is wel nodig'
WEESP - Sandra van der Spruit (49) verloor in 2007 een goede vriendin aan de gevolgen van borstkanker. Sindsdien zamelt de Weespse met haar stichting You better PINK geld in voor Pink Ribbon: "Ik doe dit voor Katja en voor al die andere vrouwen én mannen die met deze ziekte te maken hebben". In een maatschappij die momenteel de naam heeft verhard en egoïstisch te zijn, raakt de overweldigende steun en medewerking die ze van iedereen krijgt haar diep.
Voor het benefietdiner op 5 november zocht Sandra van der Spruit een mooie foto van Katja Wakelkamp, de vrouw en het verlies waarmee voor Sandra het You better PINK-avontuur begon. Herinneringen genoeg, maar een geschikte foto had ze niet en daar leek ook moeilijk aan te komen. Tot er op een dag een envelop zonder afzender op de deurmat lag. Nietsvermoedend maakte ze hem open. Baf. Dan kun je 9 jaar verder zijn, het verdriet blijft.
Wat ga je doen met die foto?
"Die laten we zien in de Grote Kerk. Samen met Rick van der Kroon, die momenteel furore maakt als Dutch Diamond, zing ik 'You've got a friend'. Dat nummer hebben Rick en ik in 2007 opgenomen voor de crematie van Katja. Het diner is op haar sterfdag. Daarom wil ik het graag weer zingen, ook al weet ik dat het me heel zwaar gaat vallen."
Vertel eens over Katja...
"Ik ken haar van mijn werk. Ze was mijn bazin, ik was haar secretaresse. Toen ik daar wegging, hebben we contact gehouden en werden we vriendinnen."
Wanneer ging het mis?
"Op haar 32ste kreeg ze borstkanker. Ze heeft toen een heel proces doorlopen en werd na vijf jaar 'schoon verklaard'. Dat was in januari. In juli zou ze verhuizen naar Schotland. Ze was druk bezig met inpakken, maar kreeg zo'n pijn in haar rug dat ze daar niet mee verder kon. Haar moeder zei toen: 'Ik laat jou niet zo gaan, je gaat eerst naar de dokter'. Toen bleek de kanker in haar botten te zitten."
Was er nog hoop?
"Ik had haar al een tijdje niet gezien toen ik haar op nieuwjaarsdag ging opzoeken in het ziekenhuis. Ze lag in een tweepersoonskamer. Op de deur stond haar naam en nog een andere naam. Ik liep naar het ene bed, maar dat was Katja niet. Dus liep ik naar het andere bed, maar dat was Katja ook niet. Net toen ik me wilde omdraaien om iemand te zoeken, hoorde ik: 'Hé San, ik ben het wel'. Dat was zó erg. Dat je je vriendin gewoon niet meer herkent. Begin januari zeiden de artsen dat ze haar verjaardag op 11 maart niet zou halen. Gelukkig hadden ze het mis en heeft ze nog ruim 3,5 jaar geleefd."
Reservetijd. Hoe ging ze daarmee om?
"Ze heeft nog een paar goede jaren gehad. Ze heeft eerst een periode bij haar ouders ingewoond om aan te sterken. Rondscharrelen werd lopen en toen ze sterk genoeg was heeft ze een huis gekocht, en een auto en is ze allemaal leuke dingen gaan doen. Ze heeft niet meer gewerkt, maar is wel actief gebleven binnen de Rotary. Ondanks dat ze geen toekomstperspectief had, heeft ze die reservetijd goed benut. Katja was dan ook een hele sterke vrouw, een doorzetter."
Toch komt dat moment...
"Ja. Op een gegeven moment ging ze rap achteruit. We wisten dat het er nu toch echt aan zat te komen. Ze wilde alles opruimen, uitzoeken en regelen. Ze wilde het netjes achterlaten. Ik was eerder haar secretaresse geweest en dat werd ik die laatste weken in feite weer. Het was heel bijzonder om haar met die praktische zaken te kunnen helpen, juist omdat ik aan de situatie zelf niets kon veranderen. Je staat verder zo machteloos, dan is het fijn dat je toch iets voor iemand kunt doen. Op maandag 5 november 2007 is ze gestorven. Ze is 43 jaar geworden."
Wanneer ontstond het idee voor You better PINK?
"Ik werk bij de NOS en in 2008 deden we verslag van 'A Sister's Hope Walk', een wandelevenement waarmee geld wordt opgehaald voor borstkankeronderzoek. Dat deed me heel veel. Ik besloot het jaar daarop samen met een vriendin mee te lopen en heb zo 2300 euro bij elkaar gesprokkeld. Maar het bleek niks voor mij. Door blessures en blaren heb ik 'm niet kunnen uitlopen. In 2009 overleed mijn vader. Toen dat allemaal een beetje bezonken was, wilde ik weer iets gaan doen. Net toen ik me aan het oriënteren was, kreeg ik een mail van Pink Ribbon waarin mensen werden opgeroepen mee te doen aan de borstkankermaand. Onderin stond een zinnetje: 'Of organiseer je eigen evenement'. Dát is het, dacht ik meteen."
En dan stamp jij dus gewoon een feest uit de grond?
"Dat is mij op het lijf geschreven. Ik denk dat ik de belangrijkste zaken al binnen tien minuten na dat mailtje van Pink Ribbon geregeld had. Ik heb eerst contact opgenomen met Alfred Kersbergen om de locatie - het Dorpshuis van Nigtevecht - vast te leggen. En toen heb ik Rick van der Kroon gebeld of hij wilde komen optreden. Locatie, muziek, dat zijn toch de pijlers van een feest. De eerste editie was op 1-10-'11, de tweede op 2-11-'13 en nu dus de derde op 5-11-'16. Na twee keer een feest, wilde ik eens iets anders doen - ook om het voor mezelf leuk te houden. Dit jaar is het dus een benefietdiner met entertainment en daar nog van alles omheen, zoals de veiling die nu online staat op youbetterpink.nl en de actie 'Weesp kleurt ROZE' gedurende de maand oktober met roze aanbiedingen in de Weesper winkels, restaurants, sportcentra en salons."
Denk je wel eens: waar ben ik aan begonnen?
"Van een privéleven is op dit moment inderdaad amper sprake, maar het is het allemaal waard. Ik doe dit tenslotte voor Katja en voor al die andere vrouwen én mannen die met deze ziekte te maken hebben. Natuurlijk, na de zoveelste hindernis, autorit of bespreking denk ik wel eens 'pfffff'... Maar als er dan weer iets lukt, denk ik YES!"
En wat vinden die vrouwen en mannen er zelf van?
"Er is wel eens tegen me gezegd: borstkanker is geen feestje. Dat klopt en zo zie ik het ook echt niet. Maar evenementen organiseren is mijn manier geld in te zamelen en iets voor borstkankerpatiënten te kunnen betekenen. En op de opbrengst van bijna 30.000 euro in de afgelopen jaren, ben ik nog steeds trots. En ja, dan moet het soms rozer dan roze zijn. Alles voor de hoogste opbrengst!"
Je brengt wel wat teweeg!
"Gelukkig organiseer ik deze editie samen met Tamara Schipper. Samen hebben we winkeliers, ondernemers en veel Weespers zo enthousiast gekregen dat ze mee willen doen. Deze editie is veel meer werk dan die vorige twee bij elkaar en Tamara weet van wanten, dus dat is heel fijn! Mooi ook om te zien dat een lokaal initiatief in deze tijden van verharding van de maatschappij zoveel betrokkenheid teweeg brengt. Of je nou een tafel voor het benefietdiner hebt gekocht voor duizend euro of een emballagebonnetje doneert, het is wat mij betreft allemaal belangrijk, want iedere euro telt."