'We leven hier in een jungle,
vooral de kinderen zijn de dupe'
WEESP - 'We houden het niet langer vol'. De broers Mustafa en Abdellah Arrais wonen met hun gezinnen in bij hun bejaarde ouders aan de Ingelandenflat. De flat puilt uit.
door Ruth van Kessel
Ze voelen zich van het kastje naar de muur gestuurd. Woningcorporatie Ymere wijst naar de gemeente Weesp en Weesp wijst naar Abdellah, de Nederlander van Marrokkaanse afkomst, als aanstichter van het probleem: hij besloot vorig jaar het slechte economische klimaat in Dubai, waar hij sinds 2001 woonde, te ontvluchten en terug te keren naar zijn vroegere woonplaats Weesp. Vooraf liet hij zich informeren en werd hem verteld dat hij met zijn gezin via een urgentieverklaring snel aan een woning kon komen. Ter overbrugging trok Abdellah in bij zijn ouders en zijn broer met vier kinderen in de Ingelandenflat. Dat was in augustus 2015. Een eigen woning is nog steeds niet in zicht en ondertussen kwam er in de vorm van baby Fariha nog een zestiende bewoner bij. Sindsdien wonen Hasan (80), Didia (78), Mustafa (43), Samia (33), Ibtisen (11), Zakaria (8), Sarah (5) Fariha (7 maanden), Abdellah (57), Nadia (46), Nafie (25), Younnes (19), Hacen (16), Mohammed (15), Majdoub (10) en Mouna (6) hutjemutje op elkaar in een vierkamerflat. Samia: "We leven hier in een jungle."
Matrassen en wasgoed
Op het voor de herfstvakantie vroege tijdstip van het interview liggen met name de pubers van de gezinnen nog op bed. Oma Didia doet met drie kinderen onder de 10 jaar een spelletje op de bank, dezelfde waarop een kleinzoon zich nog eens omdraait. Op het matras naast de bank duikt een andere kleinzoon nog wat dieper onder de dekens. De huiskamer vult zich langzaam met meer mensen. Het droogrek vol wasgoed wordt een stukje opzij geschoven. Koffie met lekkers, ondanks de drukte is het toch een soort van gezellig.
Een rondleiding toont de overvolle slaapkamers met matrassen. Zusjes en moeder delen samen een bed. De kledingkast op de gang puilt uit, de wasmachine draait overuren. Verder staat er niets overbodigs in dit huis, alles is functioneel. De gezinnen passen zich aan de situatie aan. Mustafa: "Vooral de kinderen zijn de dupe. Ze mogen niet lachen of hollen, we moeten ze de hele dag stilhouden. Dat lukt natuurlijk niet altijd, waardoor het hier vaak onrustig is. Huiswerk maken is geen doen in een overvol huis. Ook de nachtrust is, zo opgepropt met elkaar, niet echt geweldig. Het is een wonder dat de buren niet klagen. Deden ze dat maar. Misschien dat Ymere ons dan als een noodgeval zou zien, maar ze zeggen geen last van ons te hebben."
Overlast
Ymere kwam in oktober 2015 kijken: zo veel mensen in één woning was niet wenselijk. De bewoners kregen drie maanden de tijd om een oplossing te vinden. Ymere kon niets doen, want Abdellah en zijn gezin hebben geen economische binding met Weesp. Abdellah werkt voor DHL in Diemen. Abdellah: "Ik heb de buren gevraagd: alsjeblieft klaag over overlast, want dan komt Ymere misschien in actie en kunnen wij weg." Maar de buren klagen niet. Een omgekeerde situatie. De drie maanden werden verlengd tot de zomer. Abdellah: "In 2001 ben ik met mijn vrouw en vijf kinderen naar Dubai verhuisd omdat daar een goede toekomst leek te zijn. Dat bleek niet het geval. We zijn in 2015 teruggekeerd omdat het leven in Dubai door de crisis onbetaalbaar werd. Als buitenlander moet je alles zelf betalen, ik redde het niet meer met mijn gezin. Ik moest wel weg. Ik ben ingeschreven bij Woningnet, maar verdien als pakket- en krantenbezorger te weinig om een huis te vinden voor mijn gezin. Het maakt mij niet uit waar we kunnen wonen: Diemen, Weesp, Almere: ik ben blij met elke woning die ik met mijn salaris kan betalen."
'Eigen verantwoordelijkheid'
Ymere begrijpt dat de situatie oncomfortabel is, maar benadrukt dat de familie er zelf voor heeft gekozen om met 16 mensen bij elkaar te gaan wonen. "Hier is sprake van overbewoning: een onveilige en onwenselijke situatie die op korte termijn moet stoppen. Daarover gaat Ymere met de familie in gesprek", aldus een Ymere. "Het zoeken naar een andere woning is hun eigen verantwoordelijkheid."
'Buren, ga alsjeblieft klagen, dan kunnen wij hier weg'