Rogier Verhulst
Jan: "Jan Kooper."
Stefan: "Hoi Jan! Hoe was het zaterdag?"
Jan: "Ik speelde in Goes met Jan Smit en ben meteen na het optreden gaan rijden, waardoor ik nog een staartje nachtleven in Weesp kon meemaken. Eerst in de Natte Krant zitten kijken naar een bandje dat net klaar met spelen was en daarna door naar Dansen bij Jansen. Prachtig! Tijdens 'Paradise By The Dashboardlight' van Meat Loaf ontwaarde ik het onverklaarbare geluid van een sirene. Het zat tussen een luchtalarm en een rookmelder in, maar dan mooi in de maat en met opmerkelijke frasering. Na enig speuren ontwaarde ik de bron. Een schitterende, eigenzinnige vrouw van zekere leeftijd! Bij de toegift 'I will survive' van Gloria Gaynor ben ik op huis aan gegaan terwijl ik de sirene op de straten nog kon horen nagalmen."
Stefan: "Kan het zijn dat ik die sirene ook weleens gehoord heb tijdens de 35-plusavonden van Toeters en Bellen?"
Jan: "Zou me niets verbazen. Het mooie is dat ik vanochtend het echte luchtalarm hoorde afgaan en ik onbewust om mij heen keek of ik die vrouw zag. Ik keek uiteindelijk naar mijzelf in het raam van Het Hoekje en besefte dat het vandaag twee jaar geleden is dat ik een nieuw leven begon in Weesp."
Stefan: "Mooi! Ik hoorde vandaag in alle vroegte overal bladblazers. Vaak word ik onrustig van bladblazers, nu leek het wel een gezamenlijk afscheidssaluut van de Tomingroep aan Rogier Verhulst. Jarenlang verzorgde hij de plantsoenen en straten van Weesp met zijn sterke, ietwat gebogen lichaam. Ik ken hem meer dan 30 jaar: hij is de broer van mijn zwager en geboren en getogen in Weesp. Vorige week overleed hij totaal onverwachts op 61-jarige leeftijd. Nooit een dag ziek geweest. Zijn collega's noemden hem Einstein omdat hij van alles wel wat wist. De laatste jaren van zijn leven verzamelde hij in de weekenden musea op alfabet. Hij was volstrekt van zichzelf en als ik hem tegenkwam met zijn oranje hesje aan dan rookten we samen een zwaar shaggie. Vanochtend hoorde ik dus overal bladblazers, zag ik overal mannen en vrouwen in oranje hesjes en ze leken allemaal op Rogier Verhulst. En ook ik hoorde het luchtalarm, alleen anders dan jij het hoorde."
Jan: "De sirene als een signaal van aankomst en vertrek… Wat mij nu doet denken dat ik over een kwartier op de Hydrograaf (pakjesboot nr 12) moet zijn, waar ik als saxofonist bijschnabbel als scheepstoeter."
Stefan: "Hou vol!"