Toren Laurentius kan binnen jaar hersteld zijn
WEESP - "Mijn eerste reactie was: als de sodemieter met een emmer water naar boven, dan is het vuur zo uit", zegt Weesper Marcel Rijnhart als hij terugblikt op de brand in de torenspits van de Laurentiuskerk, vorige week dinsdag. De projectleider bij CTJ Van Vliet is sindsdien bijna dag en nacht aan het bellen en regelen om alles in goede banen te leiden.
door André Verheul
Met die emmer water de brandende toren in, dat vond de brandweer uiteraard geen goed idee. Rijnhart: "Dat had achteraf ook helemaal niet meer gekund, maar ja: je ziet die toren in vlammen opgaan en je staat machteloos. Ik ben uiteindelijk weggegaan, ik kon het niet meer aanzien." Rijnhart is de linker- en rechterhand van Cees van Vliet als het aankomt op bouwprojecten. Hij was bezig met een onderhoudsklus in Blaricum, maar daar hebben ze hem sinds vorige week niet meer gezien. Sinds de brand belt en regelt Rijnhart zich een slag in de rondte om alles gedaan te krijgen wat er zoal op je pad komt als je torenspits afbrandt. "Inspectie, verzekering, sloop, wederopbouw, noem maar op. Het is vooral veel bellen. We hebben een groot netwerk en het is mooi om te zien dat de mensen meteen voor je klaarstaan. De volgende ochtend om 7.00 uur hadden we al twee grote kranen staan. Sloopbedrijf BTZ begon meteen met het ontmantelen van de verkoolde en instabiele top. Intussen werden er steeds meer deskundigen in bakken naar boven gehesen. Vijf brandexperts zijn al dagen bezig en ze hebben nog niet kunnen vaststellen wat de oorzaak was. Alleen brandstichting is uitgesloten." Intussen bekeken andere experts de bouwkundige staat van de torenspits. "Vergelijk het maar met mikado. Als er ergens in die torenconstructie een balk weg is, kan dat ergens anders gevolgen hebben." De brand heeft de houten constructie zwaar aangetast, zodat het tot gistermiddag niet stabiel genoeg was de directe omgeving vrij te geven.
Wonder
Nu de toren stabiel is, kan de schade pas echt worden geïnventariseerd. Rijnhart heeft al wel iets van binnen gezien. 'Meevallen' is misschien niet het juiste woord, maar het had erger gekund. "De vloer onder de klokken, die de door de schalgaten binnenwaaiende regen moet tegenhouden, heeft veel bluswater gekeerd. Maar lang niet alles. De toren, de kerk en de pastorie hebben rook-, roet- en waterschade. Als je naar binnen stapt, zijn je laarzen meteen nat en vies."
Tijdens de brand bezweek de constructie van het zes meter grote ijzeren kruis. Het gevaarte stortte naar beneden, recht langs de toren, en kwam op het kerkplein neer. Hier is het woord 'wonder' van toepassing. "Als ik had mogen kiezen, had ik precies die plek aangewezen. Daar veroorzaakte het vallende kruis de minste schade. Voor hetzelfde geld was het kruis in het schip gevallen. Wat was er dan van de kerk overgebleven?"
Herstel
Het idee dat de brand veel erger had kunnen aflopen, heeft kerkeigenaar Cees van Vliet dagenlang beziggehouden. Nu kijkt hij vooruit. De toren wordt voorlopig bovenin ingepakt. De herontwikkeling gaat door, zegt hij, hoewel de totale schade nog niet in kaart is gebracht. "Nog dit jaar wil ik zoals aangekondigd de fundering en het casco herstellen. Aansluitend volgt de transformatie van de kerk: eerst de yogastudio, de bedrijfsruimtes en de brouwerij voor Wispe, daarna de overnachtingsmogelijkheid in de toren." In deze fase wordt ook de spits hersteld. Als er geen bezwaren of andere vertragingen in deze fases van het kerkplan zijn, schat Van Vliet dat de toren binnen een jaar na de brand is hersteld.
Hoe het kruis gevallen is, mag een wonder heten