Schlingmanns nieuwste boek toont een andere kant van P.C. Hooft
WEESP - Met een kwinkslag dat hij nu begreep waar de naam Gooi- en Vechtstreek vandaan kwam, nam Job Cohen vorige week het nieuwste boek 'P.C. Hooft' van Weesper geschiedschrijver Freek Schlingmann in ontvangst. Het boek benadrukt de onbekendere kant van Hooft: niet de man als schrijver en dichter, maar de man als bestuurder van het roerige Gooiland en als rechterhand van prins Maurits.
door Ruth van Kessel
En waar kon de presentatie beter plaatsvinden dan in het Muiderslot, de plek vanwaaruit Pieter Cornelis Hooft zijn alziend oog - en hopelijk rechtvaardig - liet schijnen over onder meer Weesp, Muiden, Naarden en Hilversum? Bij de presentatie waren dan ook (voormalige) bestuurders aanwezig in de personen van Job Cohen, Weesper burgemeester Bas Jan van Bochove en wethouder Mirjam van Meerten van Gooise Meren. Freek Schlingmann kijkt terug op een fantastische middag: "Ik was ook heel blij met de aanwezigheid van Job Cohen als vertegenwoordiger van MS Research, de stichting waaraan ik de royalties van dit boek wil schenken. Zoals veel mensen weten heeft Cohen ook persoonlijk met multiple sclerose te maken gehad en ook wij als gezin zijn met de ziekte geconfronteerd: onze dochter en ik lijden eraan en onze zoon is overleden aan de gevolgen van MS. Het is mooi om met een bijdrage het onderzoek naar de genezing van MS te ondersteunen. Alleen de middag in het Muiderslot heeft al 900 euro opgebracht."
Verlies
Freek Schlingmann kan uren verhalen over P.C. Hooft. Zijn boek is er getuige van en brengt een kant van Hooft naar voren die in al die andere boeken die over hem geschreven zijn nog niet zijn belicht. Schlingmann: "Ik ben een beetje van de man gaan houden. Het idee om zijn baljuwschap - zijn positie als ambtenaar die binnen het stadsbestuur belast was met rechtspraak - te belichten kwam door een ambtsbrief van Hooft aan prins Maurits die mij in een boek opviel. De brief ging over een waard uit Weesp die door doodslag aan zijn einde was gekomen. De aangewezen moordenaar vroeg gratie aan. Opvallend in zijn advies aan Maurits was dat Hooft eigenlijk alle tekortkomingen van de waard, die naar zeggen kort daarvoor zijn vrouw en kinderen had mishandeld, breed uitmat en geen goed woord voor de man overhad. De moordenaar beschreef hij in zijn brief als een goed mens. Ik ben gaan zoeken naar de mogelijke oorzaak en vond uit dat Hooft tien dagen voor het schrijven van de bewuste brief in 17 maanden eerst zijn vrouw en vervolgens zijn twee laatste kinderen had begraven. De man werd verteerd door smart."
P.C. Hooft en Weesp
De Weesper waard is niet de enige die een rol speelt in het boek van Schlingmann. Niemand die ooit eerder wat wist van een Weesper dominee die ten tijde van de heersende pest in Weesp op de poorten van het Muiderslot klopte en assistentie vroeg in het bijstaan van al die zieke en stervende Weespers. Het was Hooft die persoonlijk in een brief aan landsadvocaat Johan van Oldenbarnevelt vroeg om een extra ziekentrooster voor Weesp. Schlingmann blijft zich verbazen dat er nog steeds geen straat, wijk of wat dan ook vernoemd is naar de man die toch zo veel voor Weesp lijkt te hebben gedaan. "Ik heb het een aantal keren aangekaart bij de wethouder. Hij leek enthousiast over het idee, maar helaas heeft dat nog niet geresulteerd in een mooie verwijzing naar P.C. Hooft ergens in Weesp. Wie weet komt het nog?"
'Het wordt tijd dat er in Weesp een straat naar Hooft wordt genoemd'