Tien jaar lang was de raadzaal Ad van Gemerts tweede huis.
Tien jaar lang was de raadzaal Ad van Gemerts tweede huis. Foto: Christian Pfeiffer

'Je denkt dat jij alles anders gaat doen, maar zo werkt het niet'

door Marieke van Veen

WEESP - Elf jaar geleden werd Ad van Gemert benaderd door toenmalig wethouder van Onderwijs Wim Renkema. Wilde de bouwpastoor van het Casparus College deel uitmaken van een nieuwe politieke beweging? Hun degens hadden al eens gekruist, maar de mannen wisten ook dat ze allebei hetzelfde wilden: het beste voor Weesp. Dus stapte Van Gemert aan boord van de WSP. Maar nu is het tijd om voor Magda te kiezen.
Toen Ad van Gemert zichzelf steeds vaker op cynisme ging betrappen, besefte hij dat het waarschijnlijk tijd werd om binnen de WSP een nieuwe ploeg aan het roer te laten. Het overlijden van Max van Dorth gaf hem het laatste zetje: "Je realiseert je wat je eigenlijk al lang weet, maar niet goed genoeg beseft. Namelijk dat het leven kort is."

"Dat ik stop met raadswerk heeft niets te maken met mijn gezondheid of dat men mij weg wil hebben. Ik kies er zelf voor, heel bewust. Ik ben al ruim 50 jaar getrouwd met Magda, maar ik heb haar ontzettend verwaarloosd. De ene avond gaf ik les bij de Kreatieve Groep, de andere avond moest ik naar een overleg van het kerkbestuur en de avond erop was er weer een politieke vergadering. Magda heeft nooit geklaagd en mij alle ruimte gegeven. Maar nu geeft ze aan dat ze me graag meer in de buurt wil hebben. En dat verdient ze, dus dat ga ik doen."

Langdurige processen
Al tien jaar is Ad van Gemert raadslid. Hoge pieken, diepe dalen. "Ik had geen idee waar ik aan begon. Je stapt erin met het idee dat jij wel even voor verandering en tempo gaat zorgen. Maar zo simpel is het niet. Je kunt geen ijzer met handen breken. Aan de langdurigheid van bepaalde processen doe je niets. Sterker nog, je leert dat bepaalde processen die lange tijd gewoon nodig hebben, omdat ze moeten rijpen.

De laatste verkiezingen
"De meest memorabele avond in het stadhuis? De laatste verkiezingen. Voor de derde keer op rij waren we de grootste, maar dit keer konden wij het voortouw nemen. Bij de verkiezingen van 2006 kwam de WSP als nieuwkomer met vijf zetels de raad in, maar omdat er veel weerstand was tegen bepaalde personen werden we buitenspel gezet. Voor het voor elkaar krijgen van je plannen ben je dan erg afhankelijk van de ruimte die je daarvoor krijgt. Dan is het heel moeilijk om jezelf waar te maken. Bij de verkiezingen in 2010 leverden we dan ook fors in, maar met enkele stemmen verschil bleven we toch de grootste partij. Achter onze rug om hebben andere partijen toen een coalitie gevormd: we werden opnieuw gepasseerd. Daar hebben we van geleerd. In 2014 wonnen wij, mede dankzij het strategisch inzicht van Cor van der Poel, weer vijf zetels en toen namen wij direct de leidende rol. Het resultaat is een heel stabiel college dat het goed doet. De manier waarop de veranderingen binnen het Sociaal Domein zijn doorgevoerd is daar een goed voorbeeld van."

Donkere dagen
De donkerste dagen waren de dagen waarop Ad van Gemert afscheid moest nemen van zijn politieke vrienden: Wim Renkema, Leo Landwaart, Jos van Veen en recentelijk dus Max van Dorth. "De dood van Max was de hardste klap: onze levens leken op elkaar, we dachten over veel dingen hetzelfde en ik mocht hem gewoon ontzettend graag." Ondanks hun verscheiden is de WSP niet veranderd. Dus kan de WSP ook best zonder Ad van Gemert, denkt de Weesper. "De WSP staat voor Weespers die het beste willen voor Weesp. Dat gedachtegoed blijft, het vertrek van één man verandert daar niets aan."

'Ik had tien jaar geleden echt geen idee waar ik aan begon'

Sorry mensen
Desondanks wil Van Gemert zich verexcuseren aan de mensen die op hem gestemd hebben en nu teleurgesteld zijn dat hij voortijdig opstapt: "Sorry, dat is misschien niet netjes, maar ik hoop op begrip voor mijn situatie. Ik laat trouwens niet alles maar vallen: ik blijf fractieondersteuner en zal de raads- en commissieleden met raad en daad bijstaan. Maar alleen als daarom gevraagd wordt, want ik ga niet in de weg lopen. Nou ja, als ik iets echt nodig vind, zeg ik het natuurlijk wel gewoon."