Onverdraagzaam?
De islamitische buren van de Christelijke Brede School Kors Breijer schrokken van een spandoek: 'Islam = terreur'. Zoiets met hoofdletters schrijven, bij een moskee in aanbouw, roept natuurlijk vragen op…
Het deed mij denken aan wat wij in onze arme tijd, in onze vorige woonplaats Amsterdam, regelmatig meemaakten. Ons huis werd beklad met namen van linkse politieke partijen. De gebruikte zwarte verf is nu nog te zien. Onze krakkemikkige auto werd beklad en gekerfd met politieke teksten. We kregen zelfs bezoek aan de deur: of we direct wilden ophouden met onze politieke bezigheden, want Amsterdam was toch een rode stad. Dit was geen verzoek. Wij hoorden daar niet thuis. En als we er dan toch wilden blijven, moesten we ons gedeisd houden. Uitkomen voor onze politieke kleur? Dat was ongewenst en ongepast.
Is Weesp verdraagzamer? Natuurlijk, dat weet elke lezer! Toch is er weleens een valse noot te horen. Soms nemen personen afscheid van mijn huisartspraktijkje vanwege allergie voor mijn politieke kleur. Jarenlang voorzitter zijn van de Oranje Vereniging Weesp doet mensen denken dat je Oranjegezind bent. Een voor de hand liggende gedachte, toch? Sommige republikeinen, met een allergie voor oranje, kiezen een kleurloze huisarts. Er zijn ook andere geluiden: ik ben het inhoudelijk niet met je eens, maar bij jou weet ik tenminste wat je mening is. Met dat argument meldde een verstokte republikein en hartstochtelijk politieke tegenstander zich als patiënt.
Het werd anders toen er enkele jaren geleden rond 4 mei op ons huis de tekst was aangebracht: 'Alle joden aan het gas'. Wij hebben geen aangifte gedaan of de publiciteit gezocht. Wel heb ik talloze patiënten van mij gevraagd of zij eens wilden nagaan wie hier achter zou kunnen zitten. Wie het heeft gedaan, moet gehoord hebben dat hij of zij ver over de grens is gegaan.
Zijn er Weespers bang voor de oproep 'God is groot' vanaf minaretten? Ik denk dan, zeker in deze paastijd, aan mijn oom die zijn hele leven werkte in mijn geboorteland Indonesië. Hij reageerde altijd met een glimlach en met de tekst: 'Mijn God is groter'.