'Zo bijzonder dat mensen zich aan je overgeven'
WEESP - Maandag 22 mei, 10.00 uur. Ruth van Kessel komt de redactie binnen. Zet haar koffie neer. Legt haar jas weg. "Hoe is het?", wil ze weten. Ruim tien jaar lang was dit normaal. Nu niet meer. Want Ruth werkt hier niet meer. Ze komt slechts langs voor een afscheidsinterview.
door Marieke van Veen
Vrijdag namen we op het werk afscheid van haar, met een drankje, hapjes, cadeautjes, toespraken en nog meer drankjes. "Het was een weloverwogen besluit, maar nu besef ik het pas echt. Het stemt me weemoedig, toch is het goed zo."
Het is raar om je ex-collega te interviewen. Daar zit je dan met je kladblok. Op welk stuk is ze trots? Ja duh, het verhaal dat we voor haar op aluminium hebben laten drukken misschien? Ik was erbij en weet dus met welke onderwerpen Ruth worstelde, aan welke mensen ze zich ergerde (nee, zeg ik niet) en welke verhalen ze juist graag schreef. Maar lieve lezers van Ruth, jullie weten dat wellicht niet. Dus ik waag een poging. Binnen de redactie kennen wij de term 'echt-een-ruth-verhaal'. Hoofdredacteur André Verheul probeerde in zijn dankwoord uit te leggen wat dat is. Hij kwam er niet uit en besloot dat Ruth zelf het mooiste 'echt-een-ruth-verhaal' is: inspirerend, maatschappelijk betrokken, sociaal, genuanceerd en nog veel meer.
Na jaren in de zorg te hebben gewerkt zocht Ruth in 2006 een nieuwe uitdaging. Ze had geen idee welke kant ze op moest, tot haar oog viel op een advertentieblokje in het Vechtjournaal: correspondenten gezocht. Het Vechtjournaal, ja. Een paar maanden later werkte ze voor het WeesperNieuws. Ter voorbereiding op dit interview had ze zelf al door haar werk gebladerd. Het lastigste verhaal? De zwerfster die in de winter van 2013 in de binnenstad van Weesp verbleef. Het mooiste verhaal? "Alle portretten. Zo bijzonder dat mensen zich zo aan je overgeven. De interviews met verschillende vluchtelingen die in Weesp proberen een nieuw bestaan op te bouwen. Chris van den Broeck over de eerste meting van zwaartekrachtgolven in 2016. Hoogleraar computationele lexicologie Piek Vossen die in 2013 de Spinozapremie won. Dat is het mooie van dit vak: je leert zelf zo veel. En soms kun je zelfs iets goeds teweegbrengen." Een beetje klaar was ze met de grotere terugkerende evenementen. "Ik moet er niet aan denken dat ik als oude taart nog steeds foto's van bijvoorbeeld het Sluis-en-bruggenfeest moet maken. Dat is voor niemand goed. Ik ben 55, als ik een switch wil maken, moet dat nu."
Ruth gaat de communicatie van NML health verzorgen, een organisatie aan de 's-Gravelandseweg op het gebied van natuurlijke diergeneeskunde.