'Het gaat om echtheid, je moet down met ze zijn'
Weesp De gemeente Weesp heeft het een aantal jaren zonder jongerenwerker moeten doen, maar sinds 1 april is dat hiaat opgevuld door Burak Sandikci (38). De jeugdhulpverlener met Turkse roots is gepokt en gemazeld in het vak, als geschoolde jongerenwerker met acht jaar ervaring en als ervaringsdeskundige. Met de krant deelt hij zijn eerste indrukken en toekomstplannen.
door Yvonne Hulsbos
De eerste weken bleef het stil in Trainspotting, het jongerencentrum van Versa Welzijn aan de Sportparklaan. Sandikci ging de straat op, naar voetbalvelden, winkelcentra en andere plekken waar jongeren chillen. "Als je veel op straat hangt, ga je voetballen en als dat niet kan, ga je rottigheid uithalen. Jointjes roken of rotzooi trappen om jezelf op de kaart te zetten", verklaart hij het gedrag van hangjongeren. Sandikci heeft vooral geluisterd naar wat ze willen, wat ze daarvoor zelf willen doen en heeft gewerkt aan een vertrouwensband: "Samen leuke ervaringen opdoen; ik heb een paar keer met ze gegeten en ze zelf spullen laten uitzoeken voor Trainspotting. Dan voelen ze: deze man wil iets voor ons doen."
Zelfredzaamheid
Inmiddels werkt hij met een vaste groep van twaalf jongens van 13, 14 jaar. "Ze komen elke dag naar Trainspotting en ik werk drie tot vier keer per week met ze." De tweede groep, acht jongens van 17 jaar en ouder, begeleidt hij bij projecten - bijvoorbeeld bij het voetbaltoernooi dat ze met Hemelvaart hadden georganiseerd. Meiden hebben een eigen jongerenwerker: "Meiden willen vaak niet samen met jongens in een groep, vandaar."
Het doel is zelfredzaamheid: "Ontwikkelen door opleiding of bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. Verder sport en ontspanning." Sandikci gaat ook kunst met ze maken. Uit ervaring - hij is grafisch vormgever - weet hij hoe belangrijk dat is: "Als je creatief denkt, zie je meer mogelijkheden. Lukt A niet, dan ga je voor B, C of D." Zelf heeft hij geen baan als vormgever gevonden: "Dan ga je niet zitten huilen, dan ga je verder zoeken. Ik heb mijn plek gevonden in het jongerenwerk."
'Een opleiding is belangrijk, maar ik ben vooral streetwise'
Een nieuwe start
Maar eerst wil de jongerenwerker Trainspotting verbouwen: "Frisse kleuren, canvassen met graffiti aan de muur, een muziekinstallatie, een dj-set: ze moeten popelen om naar binnen te gaan." De graffitiwerken maken de jongeren zelf en worden eerst tentoongesteld in het stadhuis. De mooiste krijgt daar een plek, de rest gaat naar het nieuwe Trainspotting dat ook een nieuwe naam krijgt. "We willen een nieuwe start met een 'grand opening' en een agenda met wat er het hele jaar te doen is." Een datum is nog niet geprikt, Sandikci is nog op zoek naar een potje om het allemaal te financieren.
"De groep moet in vier jaar tijd uitgroeien tot een hechte groep zelfredzame jongeren, die als rolmodel voor de nieuwe lichting jongeren dient, het 'peers'-model." Rolmodellen, vaak de stoerdere jongens uit de groep, zijn heel belangrijk. Sandikci was zelf zo'n hangjongere die als zestienjarige door jongerenwerk gevormd is en daarna als vrijwilliger met jongeren is gaan werken. Pas later is hij tot jongerenwerker op hbo-niveau geschoold. "Zo'n opleiding is belangrijk, je leert meer oplossingen en je leert reflecteren", vindt hij. "Maar ik ben vooral 'streetwise'. Ik weet hoe je op straat moet zijn, hoe je praat." Dan, met nadruk: "Echtheid - dat wil ik er écht in hebben - is het belangrijkste. Dat je down met ze bent, met hart en ziel voor ze gaat. Je kunt wel zeggen 'ik begrijp wat je voelt' als ze het thuis zwaar hebben, terwijl je zelf uit een goed gezin komt en nooit problemen hebt gehad. Dan heb je de straat niet gevoeld."
Soms komt Sandikci jaren later jongens tegen die hem bedanken omdat ze dankzij hem goed terecht zijn gekomen. "Dan ben ik heel trots, je maakt echt verschil."