Vakantiegevoel
Stefan: "Heb jij het vakantiegevoel al?"
Jan: "Ja. Op het moment waarop ik ga zwemmen in de Vecht is het vakantie."
Stefan: "Dus je hebt al een tijd vakantiegevoel?"
Jan: "Nah, gisteren voor het eerst gezwommen dit jaar."
Stefan: "O, dat is best laat. Want de nachten worden al weer langer."
Jan: "Die nachten duren bij mij nú al vrij lang hoor…"
Stefan: "Blijft iets raars. Dat vakantiegevoel."
Jan: "Zeker als je keihard door moet werken. Ik ken het eigenlijk niet zo, dat vakantiegevoel. Ik ben gewoon tijdelijk werkloos. Zo voel ik het altijd."
Stefan: "En als je dan wel vrij hebt, vind ik de druk van dat vakantiegevoel zeer stressvol."
Jan: "Dat je het léuk moet vinden dat je geen reet te doen hebt?"
Stefan: "Ja. Dat is toch vakantie?"
Jan: "Nee, dat heb ik nooit, of misschien wel altijd, want als ik werk ben ik blij zo met mijn toeter."
Stefan: "Ik zit er over te denken om tijdens de vakantie een vakantiebaantje te doen."
Jan: "Briljant. Ballenjongen bij damestennis?"
Stefan: "Ik wil graag ober zijn op het terras."
Jan: "O ja, en dan in gesprek raken met een tafeltje naar keuze."
Stefan: "Ja!"
Jan: "Wel altijd even rond blijven kijken hoor. Toeristen willen niet te lang wachten op bediening. Tenzij er een straatmuzikant de boel opleukt. Heee, idee!"
Stefan: "Vakantiestraatmuzikant."
Jan: "Nu komt het vakantiegevoel!"
Stefan: "En als de zon onder is je zwarte geld tellen."
Jan: "Ja, en dan lekker de kroeg in en na sluitingstijd weer even spelen onder een eenzame lantaarnpaal. Met een beetje geluk begint het dan te miezeren en voel je de herfst alweer aankomen."
Stefan: "Vakantiebaantje voor het vakantiegevoel. Hoe laat speel je vanavond?"
Jan: "Ben een soort van vrij vanavond."
Stefan: "Geniet er van, da's pas echt vakantie. Maar mocht je toch gaan spelen, wil ik best moppen vertellen en met de pet rond. Delen we ons vakantiegeld. Hou vol!"