Stephanie Prinssen is tekstschrijfster, yogadocent en betrokken bij Weesp Gastvrij. Volgende week op deze plek: huisarts Hans Burggraaff.
Stephanie Prinssen is tekstschrijfster, yogadocent en betrokken bij Weesp Gastvrij. Volgende week op deze plek: huisarts Hans Burggraaff.

Verhaal halen

Nu ik als driepoot rondhobbel op twee krukken, is mijn terras aan het water de enige verbinding met Weesp. Fijne werkplek ook, zeker met dat mooie weer. Ik hoorde er onze druiven groeien en genoot er op afstand van Weesp Gastvrij. Voor de brug wachtten weer vele bootjes, maar even opspringen en vaargasten naar hun verhalen vragen, was er helaas niet bij. Dus richtte ik mij in een pauzemomentje tot onze kletsmajoor van een kater, zo'n geholpen geval dat een gat in de dag slaapt en zijn leefomgeving als zijn landgoed beschouwt. Vermanend wees ik hem op het verwoeste bloembed, dat meneer als kattenbak had geclaimd. Natuurlijk gaf hij geen sjoege. Met wat gespin en vijf kopjes kocht hij mij doodleuk om. Nu ben ik niet haatdragend, maar zo gemakkelijk kwam die tuinkakker er echt niet van af. Op hem viel niets te verhalen, maar een keertje catshamen op Instagram leek mij meer dan terecht. Geduldig scrolde ik door zijn foto's. Zo, die luie donder had zijn leventje goed besteed! De details zal ik je besparen, maar de berg aantijgingen groeide gestaag. Wat wil je, die zwart-witte klaploper is ook al twaalf jaar bij ons in de kost. Alleen, hoe vatte ik dat nou slim samen? In één kort en snedig bericht? Gedreven door keuzestress en mijn zwak voor die nietsnut, besloot ik mijn plan om te katten. Ik had immers stof genoeg voor een goed verhaal.

Ik speelde wat met karakter, conflict en imago en gaf hem onder een zwoele naam een eigen Instagramaccount. Man, man, wat knapte die tafelschuimer daarvan op. Het leek wel een wedergeboorte. Hij transformeerde van mottige haarbal in een statige senior die stijlvol in smoking droogjes commentaar levert op zijn dag. Dat dit niet met de werkelijkheid strookte, maakte geen meter uit. Meneer had er direct succes mee. De comments en likes stroomden binnen, en het volgers vergaren ging vlot. Zo zie je hoe verhalen verbinden. Veel heb je er niet voor nodig. Publiek, een hoofdrol, gevoel voor drama en een vracht foto's volstaan. Daarin wijkt Instagram niet af van de vroegere fotoroman.

Ik gaf hem onder een zwoele naam een eigen Instagramaccount