'Onze klanten hebben een verhaal
en zoeken een blijvende herinnering'
WEESP Twee weken voordat Daniëlle Luijer (41) in 2015 de juwelierszaak overnam van haar vader belandde Hans Luijer ernstig ziek in het ziekenhuis: "Naast de zorgen om mijn vader bracht dat ook veel stress met zich mee. Ik stond er echt alleen voor. Het was een pittig eerste halfjaar. Maar nu weet ik wel zeker dat ik het aankan."
door Marieke van Veen
Zaterdag bestond de juwelierszaak aan de Nieuwstad 35 jaar. Vaste klanten en collega-ondernemers kwamen binnenstappen om Daniëlle en haar team te feliciteren. Van dat team maakt Hans nog steeds deel uit. Hij is nog altijd meerdere dagen per week in de zaak te vinden, in de werkplaats als horlogemaker.
Bouwen op ervaring
Daniëlle: "Verder bemoeit hij zich er weinig mee, hij laat het echt aan mij over. Maar het is heerlijk om nog steeds op zijn expertise en ervaring te kunnen rekenen en hem om advies te kunnen vragen. We kunnen goed door een deur, ik lijk erg op mijn vader."
Daniëlle was zes jaar toen haar ouders de juwelierszaak openden. "Mensen dachten weleens dat ik als kind van ondernemers veel alleen thuis zat, maar het tegendeel was waar. Ik zag mijn ouders juist heel veel. Na school fietste ik naar de zaak, daar deed ik mijn huiswerk. Ik ben hier opgegroeid."
De wereld ontdekken
Toch vindt ze het niet vanzelfsprekend dat zij de juwelierszaak heeft overgenomen. "Als meisje vond ik het natuurlijk wel geweldig, al die sieraden. Maar ik heb ruim de tijd genomen om te ontdekken wat ik echt wilde. Zo heb ik English and Education gestudeerd in Wolverhampton. Toch bleef het juweliersvak trekken en na een paar jaar werken in de zaak wist ik: ik word de opvolger van mijn vader. Toen ben ik alsnog naar de juweliersvakschool gegaan." Daniëlles dochter werkt ook in de zaak, als bijbaantje. "Ze is 16 en als je haar vraagt wat ze wil worden, zegt ze dat ze mij te zijner tijd gaat opvolgen. We zullen zien."
Persoonlijke band
Het is een prachtig vak, vindt Daniëlle. "Juist vanwege de vele aspecten. Het inkopen, het spotten van trends, het uitproberen van nieuwe dingen, het meedenken met de klanten, de uitstekende band met de medewerkers..." Van al die dingen vindt ze de persoonlijke band met de klanten het mooist. "De mensen die hier komen, hebben vaak een verhaal. Ze willen een blijvende herinnering aan een bepaald moment in hun leven. Dat zijn vaak blijde gebeurtenissen, zoals een verloving, huwelijk of geboorte, maar soms gaat het ook om een uiterst verdrietig moment. Als ze hier dan de deur uitstappen met iets waar ze echt blij mee zijn, ben ik ook oprecht blij. Het is een heel dankbaar vak."
Hans werkt er ook nog steeds, als horlogemaker in de werkplaats