De discussie over terrassenlocaties gaat deze winter verder.
De discussie over terrassenlocaties gaat deze winter verder.

Terrassen: balans vinden tussen levendigheid en leefbaarheid

WEESP De balans vinden tussen levendigheid en leefbaarheid, daar gaat het om in de lastige discussie over een gemeentelijk beleid voor terrassenlocaties. De Weesper politiek gaat de wintermaanden gebruiken om de regels nog eens stevig tegen het licht te houden.

door André Verheul

Het toenemende aantal kleine gevelterrassen en grotere terrassen aan het water loopt in de Weesper binnenstad momenteel richting de 25. Het einde is nog niet in zicht, want bestaande en toekomstige horecaondernemers, zo weten we nu al, willen ook graag de stoeltjes buiten zetten.

"Hoe meer stoelen, hoe meer vreugd", zal de een zeggen. "Totdat je in het centrum woont", zal de binnenstadbewoner antwoorden. Er treedt geluidshinder op en als je niet zelf op het terras zit, wordt het zicht op de grachten er niet mooier op. Aquariums, worden de plexiglazen terraswanden genoemd, die bij sommigen op minder mooie dagen vaak hinderlijk als opslagplaats dienen.

Wethouder Peter Eijking (PvdA) kwam dinsdagavond voor de derde keer met een voorstel, maar ook deze keer stuurde de raadscommissie hem terug. Het is de bedoeling om de boel wat aan banden te leggen, zo probeerde de wethouder uit te leggen. Maar zowel bewoners als raadsleden zien in het collegevoorstel vooral de ruimte die er aan horecaondernemers geboden blijft worden om overal maar tafels en stoelen buiten te zetten, zowel langs het water als langs de gevels.

Het zijn misschien niet eens de inhoudelijke bezwaren waar de raadscommissie over valt. Wat er vooral op tegen is, is dat er een ingrijpend besluit voorligt waarvan de voors en tegens nog niet goed met alle betrokkenen zijn doorgesproken. De tijd is nog niet rijp.

'We moeten geen tweede Muiden willen worden'

Vier insprekers (binnenstadbewoners) pakten zowel het proces als het voorstel kritisch aan. Er wordt veel ruimte gegeven aan horecaondernemers, terwijl voor de gevolgen voor de leefbaarheid in de binnenstad te weinig aandacht is, zo luidt een terugkerend kritiekpunt. "Ik ben oprecht bezorgd", zei een van de bewoners. "We moeten geen tweede Muiden of Amsterdam willen worden."

De weerstand van binnenstadbewoners zit ook horecaondernemers niet lekker. Martin Boer (namens de Weesper horecavereniging) stelde voor om eerst een inhoudelijke gespreksronde met ondernemers en bewoners te houden met als doel nader tot elkaar te komen en een betere balans te vinden tussen levendigheid en leefbaarheid. Goed idee, vond de raadscommissie. De wethouder moet opnieuw aan het werk.