'Ik ging iedere dag met plezier naar school'
WEESP Dat ze het onderwijs in wilde, stond bij Nelly van Kassel eigenlijk al van kinds af aan vast. Nu, na 38 jaar in het onderwijs, neemt ze afscheid van de Van der Muelen-Vastwijkschool, de school waar ze haar man Ernst leerde kennen en 37 jaar werkte. "Ik ging iedere dag met plezier naar school."
door Ingrid Voet
Ze speelde als kind al voortdurend schooltje, mocht toen ze zelf in de zesde klas zat met een vriendinnetje al invallen voor de zieke juffrouw in de eerste klas en was een uitstekende studente aan de Pedagogische Academie (nu PABO). Toch was het niet makkelijk om een baan te vinden in het onderwijs toen Nelly daar in 1978 klaar voor was. Het werd eerst een tijdelijke aanstelling op een school in Amsterdam en na een jaar ging ze dan maar solliciteren in Weesp, op de Van der Muelen-Vastwijkschool (vdMV). "Ik wist niet eens waar Weesp lag." De directeur bij wie zij toen solliciteerde, Ernst van Kassel, zou later haar echtgenoot worden. "Maar het was zeker geen liefde op het eerste gezicht; hij heeft mij zelfs na een jaar alweer ontslagen omdat ik te mondig was", herinnert Nelly zich lachend. "Toch werd ik herbenoemd en nog een jaar later sloeg de vonk over toen we samen aan het schoolwerkplan werkten."
Ernst en Nelly kregen drie kinderen (Daan, Merel en Myrthe) en tot aan de slopende ziekte van Ernst waaraan hij in 2005 overleed, werkten ze samen op de vdMV. "Een relatie op je werk is niet ideaal, maar ik had het hier te veel naar mijn zin om het op te geven en omdat Ernst in de bovenbouw werkte en ik in de onderbouw in die tijd, hadden we niet zo veel raakvlakken op school. En thuis was de regel: geen school! Dat konden we ook goed scheiden." Nelly heeft veel voor haar kiezen gekregen in het leven. De ziekte en het overlijden van Ernst, zelf een ernstige ziekte en een grote brand in het huis waar zij altijd samen gewoond hadden. Toch bleef en blijft Nelly altijd positief. "Ernst en ik hebben nooit negatief in het leven gestaan, ook niet tijdens de ziekteperiode. Ik denk dat dat vooral komt omdat we hele leuke kinderen hebben, waar ik een enorm sterke band mee heb."
Wat Nelly het mooist vindt aan haar vak, zijn de kinderen. "Ieder kind heeft wel iets bijzonders. Ik heb veel aanvullende studies gevolgd, maar voor de klas staan blijft toch het allermooist." Dat is blijkbaar wederzijds: met verschillende oud-leerlingen heeft ze nog steeds contact. "Laatst was ik nog op bezoek bij een oud-leerlinge die nu in Malaga woont en zaterdag dronk ik koffie met een andere oud-leerlinge uit Parijs."
Nelly gaf 22 jaar les in groep 3 en daarna in groep 8. "Lesgeven in groep 8 vond ik helemaal het einde. Ik ging iedere dag met plezier naar school. In groep 8 gaan we bovendien op werkweek naar Terschelling en de eindmusical natuurlijk, geweldig! Mijn collega Nelleke, een topjuf, had de andere groep 8 en wij deden veel samen en vulden elkaar aan. Ik heb bijvoorbeeld niets met geschiedenis en zij weer minder met knutselen. We zeiden altijd hetzelfde op hetzelfde moment. Een boze puber uit onze klas riep eens stampvoetend uit: weet je wat het met jullie is? Jullie zijn het altijd eens."
Na in totaal 39 jaar voor de klas neemt Nelly vrijdag afscheid van het onderwijs. Vervelen zal ze zich niet. "Mijn grootste plan is verhuizen. Ik droom van een appartement - met vier kamers, dat is belangrijk! - met uitzicht op de Casparus Villa. Verder wil ik het schilderen weer oppakken en een schildercursus volgen, sta ik open voor vrijwilligerswerk met kinderen en hoop ik dat ik in de toekomst kleinkinderen krijg om vaak op te passen." Maar eerst vrijdag feest. "Het begint meteen om half negen. De kinderen bereiden van alles voor, maar dat is een verrassing voor mij. Van 16.00 tot 17.15 uur is er een afscheidsreceptie waar iedereen welkom is: leerlingen, hun ouders en oud-leerlingen. Ik hoop zo dat er veel mensen komen, ik ben blij met iedereen die komt."