In de uitverkoop
Als Weesper kan ik zeggen dat ik Amsterdammer ben geweest en ook inwoner van wat nu Gooise Meren heet. Het gaf mij een inkijkje in hoe onze buren naar Weesp keken en nog steeds kijken.
Toen ik in Naarden woonde zag ik mensen uit 't Gooi denken: Weesp... o ja, daar kun je ook nog wonen. Een soort ver-van-mijn-bedshow. Maar... wel óns bed. In het verleden hebben bobo's uit 't Gooi samenwerking met Weesp afgehouden. Veel Weespers waren daar niet rouwig om. Die wilden zelf ook niet fuseren. Een afwijzing van twee kanten. Bang voor Gooistad? Niet nodig. De aanjager van deze fusies in de Gooi en Vechtstreek, onze rokende commissaris van de Koning, is dan echt uitgerookt. Kleinere plaatsen zullen dan de aandacht van fusionisten opeisen.
Hoe anders keken Amsterdammers, in mijn tijd als Amsterdammer, naar Weesp. Weesp was gewoon niks. 0294 hoorde zeker niet bij 020. No way. Daar bestond geen twijfel over. Weesp? Dat was Madurodam achter het kanaal. Dat waren boeren met een wijkagent als burgemeester... Daar wilde je als Amsterdammer niet bij horen! Hoogstens als je er voor weinig geld een mooi huis kunt kopen.
Nu komen we, gedwongen door provinciale bobo's met hun sluwe verdeel-en-heerstactiek, voor een keuze te staan. Onze plaatselijke partij wekte de verwachting Weesp blijft Weesp: charmant, kleinschalig en zelfstandig! Onze stadspartij lijkt ontrouw aan de eigen uitgangspunten. Een zo klein mogelijke schaalgrootte is opeens niet meer belangrijk. Het grote geld bepaalt nu in Weesp de koers. De gemeenteraad schaamt zich er niet eens voor: Weesp is gewoon in de uitverkoop. Onze zeggenschap wordt verkwanseld voor een vlotte Amsterdamse babbel over gouden bergen. Veel beloven, weinig geven...? Ons stadsbestuur valt voor een ordinaire politieke wisseltruc van Amsterdam. De zelf opgestelde keuzecriteria zijn opeens boterzacht geworden, gesmolten voor Amsterdamse branie en een scheut Weesper goedgelovigheid. Maar... dat geld van Amsterdam, dat is er straks niet meer, door toekomstige kortingen op het gemeentefonds voor met name de grote steden. Gelukkig is er nog een tegengeluid van onze tegendraadse referendumactivisten. Wat kan ik daarvan genieten!