''
WEESP Cedella Matze (14) jaar schreef een lied over eenzaamheid, dat ze in de voorstelling zingt.
Eenzaamheid, best een zwaar onderwerp voor de jonge spelers van 14 tot 17 jaar. Toch vond Cedella het een interessant onderwerp. "Ook ik dacht daarbij aan een ouder iemand of iemand die altijd zielig en alleen is. Maar het kan ook een jongere zijn, die zich in de klas of thuis niet begrepen voelt, of niet geaccepteerd."
Cedella ging op bezoek bij een oudere dame die vertelde over haar eenzaamheid. "Ik dacht dat het alleen maar heel droevig zou zijn, maar deze mevrouw sprak juist heel positief. Al zag ik het wel in haar ogen." Dit verhaal en de ervaringen van andere spelers, inspireerden Cedella tot het schrijven van een gedicht. Dat doet zij vaker. Regisseur Isa stelde voor van het gedicht een lied te maken, en Cedella zingt dat in de voorstelling. "Het gaat over je eenzaam en alleen voelen en dat dat heel zwaar voelt, vooral 's avonds, maar niet ieder moment van de dag. Als het weer dag wordt zie je weer mensen en is het minder erg. Een titel moet ik nog bedenken."
Ook de voorstelling is niet alleen maar droevig, vertelt Cedella. "Er zijn ook lichte en zelfs een paar grappige scènes, het gaat niet alleen maar over die lange weg van de sleur van eenzaamheid."