Witte tover
Het staartje van 2016 wemelde weer van de terugblikkende totaalplaatjes. Ik struikelde vooral over de obligate eindejaarsrijtjes; de tien beste boeken, de vijftien leukste films, de dertien grappigste weet-ik-veels en ga zo maar door. Dat soort terugdenken en samenvatten is niet aan mij besteed. Het getuigt van een vreemdsoortige realiteitszin, en wat zegt het als je die toppers hebt gemist? Dat jouw jaar niet geslaagd is? Nee, liever dompel ik mij dan onder in de fantasietjes van zoetsappige kerstniemendalletjes. Dat soort romantische films heeft altijd een happy end. Alleen hadden de netmanagers dit jaar unaniem besloten mij werkelijk álle Harry Potter-, Hobbit- en Lord of the Ring-films voor te schotelen. Door de horizontale programmering kon ik zelfs elke gemiste scène op een ander net in een herhaling zien. Nu ben ik niet vies van een beetje magie in het leven, en ook ik leef graag mee met die avontuurlijke Hobbits uit The Shire. Maar al die films heb ik stuk voor stuk in de bioscoop gezien, dus werd het tijd om naar buiten te gaan.
Even een frisse neus halen in mijn eigen Shire. Met mijn eerste stap over de drempel liep ik regelrecht een betoverende wereld in. Een dikke mist hulde Weesp in nevelen, de huizen en straatjes doemden winters op in een wit en wattig decor. De vergelijking met Narnia was snel getrokken. En hoorde ik daar karrenwielen over de kasseien ratelen? Of sloeg ik nu te Anton Pieckerig door? Ach, aan mijn fantasie heeft het nooit gelegen, en die vorstelijke dikke laag rijp schreeuwde er gewoonweg om. Vol verwondering liep ik onder sprookjesachtige witte bomen, en zag ijzige spinnenwebben en ragfijne ijsdraden stilletjes deinen in de wind. In een voortuin gaf een toverhazelaar wulps zijn krullerige contouren prijs. Boven het wit bestoven water van een vijver bungelde aan een plantenspriet één rode bes. Eenzaam smekend om aandacht in deze magische witte wereld. Gebiologeerd bleef ik er naar staren. Tot knallend vuurwerk de betovering verbrak. Het werd tijd om mijn sterretjes te verzamelen om bij klokslag twaalf, en nu ook vanuit deze column, iedereen een fantastisch nieuwjaar te wensen.