Lenteleed en lentevreugd
Lekker oubollige kop, maar het dekt de lading wel. Al fietsende richting Diemen stuitte ik op een zeer aangrijpend tafereel. En nogmaals toen ik bij Muiden was. De rest is goed nieuws.
Achter molen De Onrust in het Naardermeer lopen over de weilanden hoogspanningsleidingen. Hebben inmiddels vele, vele tientallen vogels het leven gekost en zo ook een paar dagen terug. Ik zag meteen dat er een dode zwaan lag. Bij nadere beschouwing was het een mannetje, met de kop in een rare bocht zodat het even leek of hij nog in leven was. Aangrijpend was de aanwezigheid van twee wijfjes die ogenschijnlijk radeloos aan het kadaver pikten. Het ongeluk had hooguit een halfuurtje geleden plaatsgevonden en de wijfjes vertoonden, zo te zien, een soort rouwgedrag. Erg aandoenlijk. Iets verderop, bij Muiden, lag in de Vecht op het nog aanwezige ijs een dode fuut. Ook onder de diezelfde hoogspanningsdraden. Vormde een feestmaal voor een blauwe reiger, twee zwarte kraaien en een zilvermeeuw. Maar het blije nieuws is dat de lente flink is aangebroken. Langs de Karnemelksloot een houtsnip, bij de Boslaan een groene specht, in de boomtoppen goudvinken en een paartje appelvinken. Op mijn balkon een privévoorstelling van een dartele eekhoorn. Mijn nestkastje heeft de belangstelling van een stel pimpelmezen en koolmezen. Knokken, dus. Overal bloeit klein hoefblad en speenkruid. We wachten nu op de oeverzwaluwen en de boerenzwaluwen.