'Zonder die meiden was u er niet meer geweest'
WEESP Alle betrokkenen waren vorige week donderdag door burgemeester Bas Jan van Bochove uitgenodigd om op zijn kamer koffie te komen drinken. Maar ze waren allemaal wat vroeg en ontmoetten elkaar hierdoor al voor de deur van het stadhuis. De emoties schoten alle kanten op. Want was dit nou een geval van op het verkeerde moment op de verkeerde plek of op het juiste moment op de juiste plek?
door Marieke van Veen
Terwijl de moeder van Zoe Timmermans haar dochter probeert uit te leggen waarom ze er vandaag ook graag bij wil zijn ("Zoe vind alle ophef een beetje overdreven, maar ik ben zó trots op haar") krijgt Bart Reindersma het bijna te kwaad. "Als de burgemeester niet met deze uitnodiging was gekomen, had ik zelf contact met jullie gezocht. Jullie nu zien, is voor mij echt heel belangrijk."
Wat er gebeurde
Het gezelschap wordt mee naar boven genomen, waar Van Bochove koffie inschenkt, koekjes uitdeelt en het verhaal aanhoort. Reindersma: "Ik had oud en nieuw gevierd bij vrienden in Muiden. Om een borreltje te kunnen drinken was ik op de fiets gegaan." Maar zo veilig bleek dat niet. Het waait stevig die nacht en een rukwind doet de Weesper rond 03.00 uur in de sloot belanden. Kopje onder. "Door de kou en de blubber kwam ik er niet uit. Ik heb een hele tijd geworsteld, tot de onderkoeling begon toe te slaan en ik merkte dat ik suf en traag begon te worden." Juist op dat moment komen Miuka Toele en Zoe Timmermans langs. Zonder dat Zoe's moeder het weet, zijn ze stiekem op weg naar Muiden om daar nog even door te feesten. Door de harde wind moeten ze soms even stoppen.
"Daar ligt een fiets, er ligt iemand in het water", schreeuwt Miuka tijdens zo'n loopmoment. Ze gooien hun fiets neer en schieten Bart te hulp. Omdat ze hun telefoons vanwege oud en nieuw extra veel hebben gebruikt, is de batterij leeg. 112 bellen kan dus niet, daarom proberen ze de drenkeling eerst in veiligheid te brengen. Ze krijgen Bart goeddeels op de kant en terwijl Zoe bij hem blijft en hem vasthoudt, probeert Miuka een automobilist tot stoppen te manen. De eerste auto's rijden door, maar dan stopt Jory Blum. Hij handelt adequaat. Hij belt de hulpdiensten, trekt Barts ijskoude en zeiknatte trui en jas uit en wikkelt hem in een deken uit de kofferbak: "De hulpdiensten waren er gelukkig snel, Bart was er slecht aan toe."
Terwijl Zoe bij de drenkeling blijft laat Miuka auto's stoppen
'U had dit niet overleefd'
Bart kijkt zijn redders aan: "Ik weet dat jullie probeerden me op de kant te trekken, maar op een gegeven moment ben ik het kwijt. Dat Zoe mijn hoofd vasthield en dat van die kleren en die deken... dat weet ik allemaal niet meer. Ik was al behoorlijk ver heen." De burgemeester knikt: "Toen ik de volgende dag werd bijgepraat was dit het eerste incident waarover ik hoorde. Omdat het zo bijzonder was. Volgens de ambulancebroeders had u het niet overleefd als deze mensen u niet te hulp waren geschoten." Bart had met dat slechte weer misschien niet op de fiets moeten stappen en Zoe en Miuka hadden misschien niet mogen wegsneaken naar Muiden, maar... dat ze elkaar die nacht juist op dat moment passeerden op de Korte Muiderweg betekende uiteindelijk ook Barts redding.
Omkijken naar elkaar
Bart vertelt dat hij nog wat problemen heeft met zijn geheugen en dat hij slecht slaapt, maar dat het verder best goed met hem gaat. Hij is maritiem kunstenaar met een atelier in Weesp en haalt boekjes van zijn hand tevoorschijn. "Meestal teken ik schepen en zeegezichten, maar ik maak ook wel portretten. Ik zou heel graag als dank een portret van jullie maken."
Ook burgemeester Van Bochove deelt cadeautjes en bloemen uit: "Ik vind dit een mooi verhaal. Daarom wil ik dat mensen hiervan horen. Omdat het illustreert waarom het belangrijk is dat we altijd blijven omkijken naar elkaar."