Waardering na keihard werken in goede en slechte tijden
WEESP Bedrijvenvereniging IVW heeft Voskuil Verhuur Service uitgeroepen tot de Weesper Onderneming van het Jaar 2017. De bijbehorende award, die gisteren werd uitgereikt, krijgt een mooie plek in het nieuwe, grotere pand van Voskuil Verhuur Service aan de Flevolaan.
Het is een hectische tijd geweest voor het verhuurbedrijf in apparatuur, meubilair, tenten en andere feestbenodigdheden voor bedrijfs- en familiefeesten en andere grote en kleine evenementen. Een periode met veel tegenstrijdigheden ook. Zo hakte de crisis er na 2008 behoorlijk in en moest er in 2014 afscheid genomen worden van medewerkers. In 2015 was er veel schade door twee branden bij de buren en begin 2016 overleed totaal onverwachts Theo's enige overgebleven medewerker Edward de Gooijer. "Ik stond er ineens helemaal alleen voor. Hoe ik het alleen heb gered? Nou ja, door iets meer dan acht uurtjes per dag te werken… 's Avonds moest ik zelf de administratie weer gaan doen, of 's morgens vroeg. Keihard werken, maar daar ben ik gelukkig niet vies van. Mijn zoons hebben enorm geholpen. En Yvonne, mijn vrouw. Nu staan de zaken er gelukkig weer veel beter voor. We zijn enorm gegroeid, vandaar ons grotere pand."
Charmes
Twee jaar geleden trad Theo in het huwelijk met Yvonne Buijs. Yvonne werkt in het onderwijs, maar wordt als vanzelf in de verhuurservice getrokken. Geen officiële functie, zegt ze, maar wel meedenken, vliegende keep en vooral steun en toeverlaat. En iemand met inzicht, want haar idee om dit jaar opgetuigde kerstbomen te verhuren bleek erg succesvol. Hoe zou zij Theo als ondernemer omschrijven? "Theo's talent is nooit nee zeggen. Hij zoekt altijd de oplossing. Zijn andere grote talent is zijn charme. Ik zie dat vaak gebeuren: O Theo, roepen die oudere dames dan als ze een jubileumfeestje vieren. Hij windt iedereen om zijn vinger."
Tot Theo's klantenkring behoren grote bedrijven, maar de verhuur aan particulieren blijft hij trouw. Zoals laatst bij een echtpaar. "Meneer werd 90 en dat wilden ze vieren in het gebouwtje bij de kerk. Of ik de boel wilde regelen. Dat vind ik dan kicken. Ik doe er dan wat aardigheidjes bij, zoals een advocaatje met slagroom of bowl. Dat hadden ze niet besteld, maar ik vind dat dan leuk. Of ik bied ze aan om ze even op te halen en na afloop weer thuis te brengen. Van die dingetjes allemaal. Kijk, een mooi feest bij een advocatenkantoor of de Regio Gooi en Vechtstreek, zoals laatst met kerst, is ook geweldig. Maar zo'n 90e verjaardag… Het is niet mijn duurste klus nee, maar het behoort wel tot de meest dankbare. Na afloop zei mevrouw: Theo, ik word binnenkort ook 90, dan wil ik dit ook. Kijk, dát maakt mij gelukkig."
'Niet mijn duurste klus, maar wel de meest dankbare'