Zoeken zou zaterdag voor de laatste keer zijn
vervolg van pagina 1
Omdat de meeste stukken water al waren uitgekamd, stond afgelopen zaterdag de voorlopig laatste zoekactie naar Oskar gepland. Net als al die andere keren stapten de vrijwilligers van de Stichting Charon Nederland en Reddingshonden SOS aan boord van hun bootjes om in Smal Weesp te zoeken naar iets van een spoor. Nog voor het middaguur werd in Smal Weesp, ergens langs het Verlengde Buitenveer, een aanwijzing gevonden. Niet veel later meldde de politie dat er bij Aquamarin, even verderop, een lichaam in het water was aangetroffen. De politie zette de kade af, de vrijwilligers meerden hun bootjes af en buurtbewoners bleven op gepaste afstand. Die situatie bleef enige uren zo, want de juiste mensen van de juiste diensten, zoals de forensische opsporingsdienst van de politie, moesten eerst arriveren voordat het bergen van het lichaam kon en mocht gebeuren. Het gaat om een secuur werk om geen sporen te vernietigen, aldus een woordvoerder van de politie. Aan het einde van de middag werd het in wit plastic gewikkelde stoffelijk overschot uit het water gehaald en in een auto van postmortale zorg weggereden.
Eerder in het water gevallen
De met vraagtekens omgeven vermissing voedde ruim een maand lang vrees en speculatie bij menigeen in Weesp. Oskar was langs de Herengracht al eens eerder in het water gevallen. Het was er niet heel diep, dus kon hij staan en om hulp roepen. Bovendien was het toen niet zo koud als nu. De omstander die hem destijds op de kade hielp, vertelde ons dit voorval. Mede daarom werd van begin af aan rekening gehouden met een val in het water. Op beelden van een beveiligingscamera was te zien hoe een man met een blindengeleidestok in de nacht van de verdwijning door de Kerklaan liep. Was dat Oskar? Later gaven de zoekhonden van de Stichting Signi aan dat het spoor van Oskar ophield op de kade van Smal Weesp ter hoogte van de Kerklaan. Beide sporen zouden erop wijzen dat Oskar ergens op zijn weg naar huis was omgekeerd. De sneeuw in december bemoeilijkte de zoektocht. Naarmate de vermissing langer duurde, werd de aanname sterker dat er sprake moet zijn geweest van een noodlottige val in het water. Een veelgestelde vraag was: hoe kan het dat je midden in Weesp in het water valt en dat niemand je dan vindt? Cor Hekkenberg van Reddingshonden SOS legde bij NH uit dat de combinatie van stroming, kou en de eigenschappen van de kleding daarin een rol spelen en uiteenlopende scenario's mogelijk maken.