Met zonder jas
In het Weesper weerbericht had ik het al gelezen: 'Stijgende temperatuur en zonnige perioden'. Vooral zaterdag en zondag zou het mooi lenteweer worden. Yes!! Eindelijk lente. Zaterdag werd ik dan ook met een lentegevoel wakker. Meestal kijk ik 's ochtends op m'n weer-app om te zien wat voor weer het wordt. Dan weet ik namelijk wat ik aan moet trekken. Nu besloot ik ook even één-punt-nul uit het raam te kijken, om te checken wat andere Weespers aan hadden getrokken en daar mijn eigen keuze op te baseren. Het eerste wat ik zag was een man op slippers, met een hemd en een driekwartbroek aan. Deze man zag eruit of het hartje zomer was. Een paar minuten later liep er iemand voorbij met een lange broek, een leren jas en een sjaal om. Een sjaal! Net dacht ik nog dat het bloedheet was, nu twijfelde ik.
Op grond van de zojuist verkregen data besloot ik om een lange broek en een T-shirt aan te doen. Omdat ik de hele middag buiten wilde zijn (want: 'Vechten op de Vecht') moest ik nu ook beslissen of ik een jas aan zou doen. Het werd een 'tussenjas'. Geen winterjas en geen zomerjas, maar iets daartussenin.
Met de volle zon in m'n gezicht zat ik op het randje van de Kom. Bloedheet, dus ik trok m'n jas uit. Toen ik daarna over de Hoogstraat liep, op weg naar de finish van het sloeproeien, voelde ik een stevig windje. Koud! Dus jas weer aan. Eenmaal gesetteld op een bankje langs de Vecht brandde de zon behoorlijk. M'n jas ging uit. Er kwamen wat wolken voor de zon: jas weer aan. Maar toen ik daarna met een wijntje in m'n hand heerlijk stond te dansen op de deuntjes van een band die boven op een auto stond te spelen, kreeg ik het toch weer warm. Jas uit.
Waar je vroeger bij elk zonnestraaltje aan je moeder vroeg: 'Mag ik 'met zonder jas' naar buiten?', blijkt dit lenteweer echt typisch 'met-zonder-jas'-weer te zijn.