Bakfiets
Jan: "Jan Kooper."
Stefan: "Jan, met Stefan. Het is zover! Jij had er laatst een gezien, zei je. Ik heb er nu twee gezien!"
Jan: "Twee?!"
Stefan: "Ja, ze hoorden niet bij elkaar, maar het waren wel dezelfde."
Jan: "Ongelooflijk. Gingen ze hard? Zaten ze vol?"
Stefan: "De ene heel hard, mijns inziens te hard. En die andere stopte bij een terras en werd bestuurd door een vrouw die op zich in een gezellige bui leek… ik ging op het terras achter haar zitten. En weet je wat er toen gebeurde?"
Jan: "Nee, vertel…"
Stefan: "Ze bestelde een witte wijn… En weet je naar wat voor witte wijn ze vroeg?"
Jan: "Nee…"
Stefan: "De witte wijn die ze ook drinken in de successerie 'De luizenmoeder'."
Jan: "Nee!"
Stefan: "Ja… Ze had gehoord van een vriendin dat ze die daar schonken. Ze dronk die wijn best wel snel op en toen vertrok ze weer en reed toen mijns inziens veel te hard weg."
Jan: "En die ander, werd die bestuurd door een man van rond de veertig met korte broek, nonchalant baardje en een bedrukt T-shirt; het type man dat je ook wel in het Vondelpark ziet steppen?"
Stefan: "Precies!"
Jan: "Ongeloofelijk..."
Stefan: "Ja, het moest een keer gebeuren natuurlijk, maar je schrikt toch even - en dan meteen twee achter elkaar!"
Jan: "Ik denk dat het hek van de dam is: ze komen eraan!"
Stefan: "Ja, als het maar niet allemaal te veel in één keer gebeurt."
Jan: "Ach, Weesp is veerkrachtig gebleken. We hebben een hoop overleefd: de toren zonder klokkenspel, Fort Uitermeer zonder uit en meer, locaboats zonder kundige roergangers."
Stefan: "Die bakfietsen overleven we ook!"
Jan: "Hou vol, Stefan"
Stefan: "Hou vol."