'Mensen zijn blij dat ze hier nog een havenmeester in levenden lijve treffen'
"Goededag, hier is de havenmeester." Alle bootjesmensen die in Weesp aanleggen worden vrolijk begroet door havenmeester Noor Tanger.
WEESP Sinds 1 april is Noor Tanger de havenmeester in Weesp. Zij int het havengeld en zorgt ervoor dat alle voorzieningen voor deze toeristen in orde zijn. En die job is haar op het lijf geschreven.
Na een tijd 'maten' op het schip de Jacobsschelp van Gerrit Portengen en Bertie Geurts was Noor al verkocht aan het water. Nu heeft ze in haar werk ook weer veel te maken met water, maar dan vanaf de wal. "Toch nog nautisch bezig", zegt ze zelf. Zij is als havenmeester verantwoordelijk voor de gemeentelijke aanlegplaatsen langs de Stammerdijk en in de Kom en de steiger van Weesp Marketing aan de Hoogstraat. Iedere dag gaat ze alle boten langs die in Weesp aanleggen om een nachtje te blijven. Of langer. "Veel bootjesmensen willen graag langer blijven. Je mag drie maal 24 uur aanleggen, maar als er ruimte is, mogen ze van mij best wat langer blijven." Haar werk is ontzettend gezellig, vindt Noor. "De mensen op de boten zijn op vakantie en vaak zijn ze blij dat ze hier nog een havenmeester in levenden lijve treffen, in plaats van een app. Ze willen hun verhaal kwijt; waar komen ze vandaan, waar gaan ze heen. In het begin waren mijn rondes heel lang, inmiddels ben ik handiger geworden in tegelijk luisteren en de administratie afhandelen", lacht Noor.
Op een terras aan De Kom vertelt ze over haar werk. Een groet naar de langsfietsende brugwachter. "De brugwachters zijn mijn grote vrienden. Zij houden ook alles een beetje in de gaten voor me. Iedere ochtend begin ik met koffie in hun 'kantoor', het brugwachtershuisje bij de Sluisbrug."
Hoe kom je eigenlijk aan zo'n baan? "Via via hoorde ik dat de vorige havenmeester, Leo Perenboom, met pensioen ging. Ik had natuurlijk wel al eens laten vallen dat het me leuk werk leek. Het is mij ook op mijn lijf geschreven: veel contact met mensen, technisch, praktisch, dingen regelen, administratie. Ik ben niet bang om zelf eerst eens te kijken of ik het kan maken als er iets kapot is en ik houd het toiletgebouw aan de Stammerdijk netjes. Vorig jaar ben ik ingewerkt door Leo en bij de start van dit seizoen mocht ik gelukkig ook nog veel vragen."
In het begin van het vaarseizoen komen er vooral veel buitenlandse toeristen naar Weesp, valt Noor op. "Veel van die huurboten, Locaboten, met mensen uit Zwitserland, Rusland, Zuid-Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland. Dat zijn duidelijk niet altijd de meest ervaren schippers. Ze krijgen kort uitleg en dan is Weesp meestal de eerste stop. In tranen zijn ze dan soms."
Het mooie weer zorgt ervoor dat het vaak erg druk is bij de aanlegplaatsen. "Met dat bloedhete weer is de boot natuurlijk ook de beste plek om te vertoeven. 'Nee' verkopen, doe ik niet, er is altijd wel een plekje te vinden. Iedereen wil graag in de Kom liggen. Soms vraag ik een schipper om een beetje in te schikken, er mag in de Kom en aan de Stammerdijk ook dubbel afgemeerd worden. En mocht er echt geen plek meer zijn, dan verwijs ik mensen door naar een passantenplek in één van de havens."
Naast de leuke gesprekken moet Noor soms een beetje streng zijn. "Grappig dat er nog steeds mensen liegen over de lengte van hun boot (je betaalt 90 eurocent tot 1 euro per meter, red.). Inmiddels heb ik wel een timmermansoog ontwikkeld." En de namen van boten? "Meestal vrouwennamen, al heb ik begrepen dat dat geen regel is. Dan vraag ik, om het havengeld te bepalen 'Hoe lang is Irene?' Blijkt de boot naar de eigenaresse genoemd en zegt haar man: 1 meter 78."
'Hoe druk het ook is, 'nee' verkopen doe ik niet'
Noor is meteen ook gastvrouw voor Weesp. "Ik geef veel informatie en folders. De bootjesmensen gaan trouwens ontzettend veel uit eten in Weesp, merk ik. Rond 19.00 uur tref ik ze vaak niet op de boot. Wist je trouwens dat ook mensen met sloepjes aanleggen om een nachtje in het hotel te logeren?" Het werk gaat de hele zomer, zeven dagen per week door. Erg vindt Noor dat niet. "Het gaat me goed af en het is maar een paar uurtjes per dag. En als ik echt eens weg moet, kan ik rekenen op assistentie. Ik ben eigen baas, supervrij."
