Wandelgang
Laatst ontving ik van de provincie een ambtelijk schrijven waarin ik werd uitgenodigd deel te nemen aan een consumentenonderzoek. In mijn vliegende haast tussen werk en yoga legde ik de brief om later te gaan lezen opzij, al speelde een analyse van de vigerende ambtelijke terminologie ook duidelijk een rol. Helaas bleek 's anderendaags het epistel op onverklaarbare wijze verdwenen, en daarbij, wonderlijk genoeg, niet in de papierbak te zijn beland. Nu wist ik nog niks. Gelukkig ontdekte ik via een Facebookbericht van het WeesperNieuws dat het een koopstromenonderzoek betreft, en wel een die de wandelgangen van consumenten in kaart brengt en dit gedrag in tijd en plaats laat zien, zodat er op bestuurskundig niveau gericht kan worden gewerkt aan een toekomstbestendig winkelgebied met interessante aankooplocaties. Hopla. Dat soort volzinnen geeft de burger moed, zullen we maar zeggen.
Behept met een geheugen dat ik tegenwoordig - met dank aan Barbara - 'the fountain of useless information' noem, schiet mij dan meteen dat Australische onderzoek uit 2016 te binnen, waarin katten met een gps-tracker in hun halsbandje tijdens hun nachtelijke omzwervingen werden gevolgd. Dat leverde een plattegrond vol zigzaggende looproutes in en om huizen op, al was er ook een kat die in een bos drie kilometer verderop een frisse neus ging halen. Nu ben ik niet zo'n trackerig halsbandtype, maar een stukje wandelgang wil ik wel met je delen.
Zo liep ik afgelopen zaterdag mijn consumentenrondje van mijn voordeur naar de koffie van Toet, om via de Slijkstraat, de Sleutelsteeg en (natuurlijk) het witte bruggetje bij Moen te belanden, en na gedane zaken weer thuis te keren. Nog geen drie minuten later stond ik weer buiten om net als die eerdergenoemde kat, weliswaar overdag, maar toch, een stuk verderop zuurstof te gaan happen. Dus trok ik met mijn Lupo een pauwblauwe streep over de N236 tot aan buitenplaats Bantam, waarna ik kriskras rondzwierf over Klein Zwitserland en Landgoed Boekesteyn, met als toetje het rondje van Six. Geen ervan bleek een aankooplocatie. Wel raapte ik, voordat ik terugging, als souvenir wat tamme kastanjes van de met herfstbladeren bedekte bosgrond.